Balon meteorologiczny
Z Wikipedii
Balon meteorologiczny - rodzaj sondy meteorologicznej w postaci balonu na gaz lżejszy od powietrza (najczęściej hel). Jest zazwyczaj niewielki, rzędu 2 m średnicy.
Do wypełniania balonu stosuje się również wodór, gdyż jest łatwiejszy do otrzymania, a co za tym idzie tańszy od helu, jednak wodór jest gazem bardzo niebezpiecznym, łatwopalnym i wybuchowym. Stosowane są dwa rodzaje balonów met.
- balon pilotowy - nie zawiera żadnych aktywnych urządzeń, co najwyżej odbłyśnik w celu śledzenia go radarem. Pomiary meteorologiczne odbywają się na podstawie obserwacji ruchu balonu (jego prędkości i odległości). Mierzy się w ten sposób prędkość wiatru oraz (na podstawie utraty widoczności) wysokość podstawy chmur.
- balon radiosonda - zawiera podwieszone pod nim urządzenia pomiarowe oraz nadajnik radiowy. Jest to balon stratosferyczny. Wysokość lotu może przekraczać nawet 30 km, gdzie ciśnienie powietrza jest bardzo małe. Dlatego w momencie startu balon jest tylko częściowo wypełniony gazem, a jego powłoka jest elastyczna. Dzięki temu jego wewnętrzne ciśnienie rozsadza go na wyższej wysokości niż gdyby był od razu całkowicie wypełniony. Z tych samych powodów balony takie mają powłokę metalizowaną w celu odbijania promieni słonecznych, co redukuje nagrzewanie się gazu.
Oba rodzaje balonów są tracone po jednorazowym użyciu. Balon po osiągnięciu maksymalnej wysokości pęka, jego ładunek wyposażony w układ odzyskiwania ląduje na spadochronie. Można go znaleźć, gdyż jest wyposażony w nadajnik radiolokacyjny i/lub w odbiornik GPS który pozwala na ciągłą obserwację pozycji kapsuły ze sprzętem.
