Bandkanon 1

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Bandkanon 1

Dane podstawowe
Państwo	Szwecja
Producent	Bofors
Typ	działo samobieżne
Załoga	5 osób
Wycofanie ze służby	2003
Dane techniczne
Silnik	silnik wysokoprężny Rolls-Royce K60 i turbiny gazowej Boeing 502-10MA (Bkan 1A) silnik wysokoprężny dwusuwowych Detroit Diesel 6V-53T i turbina gazowa(Bkan 1C)
Moc	179 + 224 KM (Bkan 1A) 216 + 224 KM (Bkan 1C)
Wymiary
Długość maksymalna	11 m (całkowita) 6,55 m (kadłub)
Szerokość	3,37 m
Wysokość	3,85 m
Prześwit	0,37 m
Masa
Masa własna	53 000 kg (Bkan 1C)
Opancerzenie
Osiągi
Prędkości maksymalne
Na drodze	28 km/h
Zdolność pokonywania przeszkód
Rowy	2 m
Ściany pionowe	0,95 m
Zasięg	230 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
Artyleryjskie	1 × armata kalibru 155 mm
Strzeleckie	1 × Ksp 58
Użytkownicy
Szwecja

Bandkanon 1 - szwedzkie działo samobieżne znajdujące się na uzbrojeniu w latach 1968-2003. Producentem była firma Bofors. Wyprodukowano 26 dział tego typu.

Bandkanon 1 składało się ze zmodyfikowanego (wydłużonego) podwozia czołgu Strv 103A. Na podwoziu umieszczono wieżę z armatą kalibru 155 mm. Armatę wyposażono w automat ładujący dzięki któremu było możliwe wystrzelenie znajdujących się na dziale 14-15 pocisków (czternaście w dwóch siedmionabojowych magazynach, piętnasty w lufie) w ciągu 45 sekund. Wysoka szybkostrzelność była dużą zaletą, ale zastosowanie automatu ładującego spowodowało także zwiększenie masy działa do 52 ton i podwyższyło cenę działa. Wysokie koszty spowodowały że wyprodukowano tylko 26 dział Bandkanon 1. W latach 80. działa poddano modernizacji. Zmodernizowano układ napędowy poprzez zastosowanie silników analogicznych jak w czołgu Strv 103, usunięto żuraw przeznaczony do ładowania amunicji, a działo wyposażono w system nawigacyjny POS 2. Nowa wersja otrzymała oznaczenie Bondkanon 1C.

Działa Bondkanon 1 zoostały wycofane z uzbrojenia w 2003 roku.