Barbara Łopieńska
Z Wikipedii
Barbara N. Łopieńska (ur. 1949, zm. 12 stycznia 2004) - dziennikarka.
Ukończyła chemię na UW oraz studium dziennikarskie. Cieszyła się uznaniem jako reportażystka i autorka wywiadów.
Pracę dziennikarza rozpoczęła w latach 70. w tygodniku "Kultura". Autorka zbioru reportaży Łapa w łapę (1980), współautorka (z Ewą Szymańską) historii tygodnika "Po prostu" - Stare numery; wydała również serię rozmów ze znanymi pisarzami o ich ulubionych książkach - Książki i ludzie. Pośmiertnie wyszedł tom wywiadów Męka twórcza. Z życia psychosomatycznego intelektualistów.
W pierwszych latach "Solidarności" pracowała w "[[Tygodnik Solidarność|Tygodniku Solidarność", gdzie opublikowała m.in. wywiad z cenzorem. Związana była także z "Res Publicą", "Gazetą Wyborczą" (i jej dodatkiem "Wysokie Obcasy"), "Polityką", "Tygodnikiem Powszechnym", "Vivą!" i "Twoim Stylem".
Zmarła tragicznie; zwłoki znaleziono na podjeździe przed garażem, prawdopodobnie poślizgnęła się na oblodzonej stromiźnie prowadzącej do podjazdu.
Redakcje, z którymi była związana ustanowiły nagrodę jej imienia za najlepszy wywiad prasowy. Pierwszą lauretatką była Teresa Torańska, drugą Anna Żebrowska.
Była żoną publicysty tygodnika Polityka, profesora Wiesława Władyki.
