Białczańska Przełęcz Wyżnia
Z Wikipedii
Białczańska Przełęcz Wyżnia (słow. Vyšné Bielovodské sedlo) 2085 m n.p.m., dwusiodłowa przełęcz tatrzańska w Żabiej Grani (Žabí hrebeň) rozdzielona przez niewielką, dziesięciometrową Białowodzką Turniczkę (Bielovodská vežička) 2095 m n.p.m. Siodła są leżą nieomal na tej samej wysokości (północne, główne siodło jest nieco niższe).
Białczańska Przełęcz Wyżnia znajduje się pomiędzy wierzchołkami Żabiego Szczytu Wyżniego (Veľký Žabí štít) 2259 m n.p.m. a Żabim Mnichem (Žabí mních) 2146 m n.p.m. i jest używana przez taterników jako punkt wyjścia na te szczyty.
Wejście na przełęcz znane było od dawna juhasom i koźlarzom.
Pierwsze odnotowane wejścia turystyczne:
- latem – Janusz Chmielowski, Károly Jordán, Adam Kroebl, Stanisław Krygowski, Tadeusz Łopuszański, Jakub Bachleda, Klemens Bachleda, Jan Karpiel, Jędrzej Marusarz-Jarząbek, Jan Stopka Ceberniak 26 lipca 1905
- zimą – Jan Kazimierz Dorawski, Kazimierz Piotrowski, Adam Sokołowski 6 kwietnia 1925
