Bitwa pod Whitestone Hill
Z Wikipedii
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać odnośniki do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.
| Bitwa pod Whitestone Hill Wojna z Dakotami 1863-64 |
|||||||||||||||||
| Data | 3 września - 5 września 1863 | ||||||||||||||||
| Miejsce | Hrabstwo Dickey, Dakota Północna, USA | ||||||||||||||||
| Wynik | zwycięstwo USA | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
Bitwa pod Whitestone Hill była starciem Wojny USA z Dakotami w latach 1863-64.
Po swej zwycięskiej wyprawie w lipcu 1863 roku, generał Sibleya opuścił obszar Północnej Dakoty. Wówczas przegnani Dakotowie zaczęli powracać na swoje tradycyjne tereny łowieckie. Generał Alfred Sully postanowił odnaleźć tych Dakotów i ukarać ich jeśli to będzie możliwe. 3 września 1863 Sully osiągnął jezioro nad którym odnalazł szczątki licznych niedawno zabitych bizonów. Ok. godziny 3 po południu żołnierze z 6 pułku kawalerii odkryli wkrótce obóz złożony z około 400 tipi, który oni usiłowali otoczyć zanim jeszcze powiadomiono o tym Sully'ego. Informacja dotarła do generała około godziny 4. Ruszył on zaraz na czele reszty żołnierzy, oprócz źle jeżdżących konno, których zostawił do opieki nad zapasami i zwierzętami. Godzinę później Sully i jego ludzie osiągnęli obóz Dakotów, który jak zaobserwował Indianie usiłowali opuścić. Sully posłał swych ludzi na pomoc 6 pułkowi. Pomimo, że Indianie próbowali kontratakować - nie dało to żadnych rezultatów. Dakotowie załamali się w potężnym ogniu prowadzonym przez wojsko i rzucili się do ucieczki ścigani przez kawalerię. Walka zakończyła się po zapadnięciu ciemności, lecz pojedyńcze strzały padały również w ciągu nocy. Sully rozkazał trębaczowi odegrać sygnał zbiórki i cały jego oddział pozostał pod bronią przez resztę nocy. W trakcie bitwy zginęło 20 żołnierzy zaś 38 zostało rannych natomiast straty Indian to 100 do 300 zabitych a taże 30 mężczyzn oraz 124 kobiety i dzieci wziętych do niewoli. Rankiem Sully utworzył obóz na pobojowisku i w ciągu kolejnych dwóch dni wypuszczał z niego silne zwiady w poszukiwaniu resztek pobitego przeciwnika. Rozkazał on także zniszczenie indiańskich zapasów, żywności itp., które znaleziono w obozowisku. 5 września oficer i 27 żołnierzy z 2 pułku kawalerii Nebraski wyruszyło na poszukiwanie chirurga i 8 żołnierzy zaginionych podczas bitwy 3 września. Około 15 mil na północny-zachód od obozu zostali oni zaatakowani przez około 300 Dakotów. Żołnierze nie byli w stanie przeciwstawić się takiej sile i rozpoczęli powolny odwrót prowadząc wciąż ogień. Kiedy Indianie zbliżyli się żołnierze wpadli w panikę i rzucili się do ucieczki mimo nalegań oficera. Ostatecznie dotarli do obozu tracąc w trakcie strzelaniny sześciu ludzi. Pomimo, że ludzie Sully'ego zniszczyli wielki obóz Dakotów, zabili i ranili wielu mężczyzn oraz wzięli do niewoli dużą liczbę kobiet i dzieci opór Dakotów na tym terenie nie został złamany.
