Centralna Magistrala Kolejowa

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Podpory nieistniejącego wiaduktu Olimpijki nad nieistniejącą północną odnogą CMK

Centralna Magistrala Kolejowa (CMK) to linia kolejowa z Grodziska Mazowieckiego do Zawiercia. Wybudowana została w latach 1971-77. Planowano jej przedłużenie na północ do Gdańska, roboty zostały rozpoczęte, ale przerwano je.

Pierwotnie jej przeznaczeniem były przewozy towarowe i właśnie temu służyła zaraz po otwarciu. Już podczas jej projektowania ustalono geometrię trasy, która pozwalała na poruszanie się pociągów z prędkością powyżej 160 km/h, jednak nawierzchnia i sieć trakcyjna oraz urządzenia aktywne (SHP, brak systemu sygnalizacji kabinowej) pozwalały na poruszanie się z prędkością maksymalną wynoszącą 160 km/h (do roku 1985 ograniczenie do 140 km/h). Przeszkodą był także (i nadal jest) brak elektrowozów zdolnych do osiągnięcia wyższych prędkości.

Obecnie niektóre odcinki trasy są przystosowane lub w trakcie przystosowywania (polegającego na wymianie właściwie wszystkiego: podtorza, nawierzchni torowej, sieci trakcyjnej, urządzeń sterowania ruchem) do prędkości 250 km/h (dla EZT, 200 km/h dla składów wagonowych).

Na CMK 11 maja 1994 został ustanowiony rekord prędkości na torach Europy Środkowo-Wschodniej - podczas testów włoskiego pociągu Pendolino (ETR 460) uzyskano prędkość 250,1 km/h. Trzeba jednakże zwrócić uwagę, że ze względu na brak nasypów na całe trasie i innych środkow bezpieczeństwa linia nie nadaje się do obsługi średnioszybkich połączeń (300-500 km/h ) jak w przypadku TGV.

Od 16 października 2006 jedyną otwartą dla pasażerów stacją kolejową jest Włoszczowa Północ, na której zatrzymują się 3 pary pociągów : ekspresowy Ernest Malinowski relacji Warszawa-Kraków/Krynica, Tanich Linii Kolejowych Augustyn Kordecki relacji Częstochowa-Warszawa oraz pospieszny Pilica relacji Koluszki-Kraków.