Centrum Wyższych Studiów Wojskowych
Z Wikipedii
Centrum Wyższych Studiów Wojskowych było uczelnią wojskową II RP, prowadzącą Kurs Wyższych Dowódców. Funkcjonowało w latach 1923-1925, a następnie w latach 1927-1933. Przerwa w działalności wymuszona była trudnościami finansowymi. W pierwszym okresie funkcjonowania Centrum przeprowadziło dwa kursy, a w następnym pięć. Abolwentami kursów było 105 oficerów Wojska Polskiego przeznaczonych na najwyższe stanowiska dowódcze. W większości byli to oficerowie na stanowisku dowódcy Dywizji lub równorzędnym. Absolwentom kursów przysługiwał znak, noszony na prawej kieszeni munduru.
Centrum podległe było Generalnemu Inspektorowi Sił Zbrojnych z którym dzieliło siedzibę przy al. Ujazdowskich 1 w Warszawie. W okresie swojego istnienia nawiązywało także ścisłą współpracę z Wyższą Szkołą Wojenną. Współorganizowała z tą uczelnią kursy wyższe dla oficerów lotnictwa i artylerii.
[edytuj] Kursy
- I kurs - 15.XI.1923 - 15.VIII.1924
- II kurs - 1.XII.1924 - 20.VIII.1925
- III kurs - 3.I.1927 - 24.VI.1927
- IV kurs - 6.XII.1929 - 10.VII.1930
- V kurs - 6.XII.1930 - 31.VII.1931
- VI kurs - 10.XI.1931 - 15.VII.1932
- VII kurs - X/XI.1932 - 25.X.1933
[edytuj] Kierownicy i komendanci
- gen. Lucjan Żeligowski
- gen. Jan Prawdzic-Thullie
- płk Ludwik Lichtarowicz (p.o. komendanta)
- gen. Janusz Głuchowski
- gen. Edmund Knoll-Kownacki
[edytuj] Bibliografia
- Julian M. Skelnik, Centrum Wyższych Studiów Wojskowych 1923-1933, Gdynia 2006