Charles Avison

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Charles Avison

Charles Avison (ur. luty 1709], zm. 9 lub 10 maja, 1770) - brytyjski kompozytor okresu baroku. Był organistą w St. John's Church w Newcastle i tamtejszej katedrze. Dziś znany jest jako twórca swoich 12 Concerti Grossi po Scarlatti i Essay on Musical Expression (1752), pierwszej muzykologicznej rozprawy krytycznej opublikowanej w języku angielskim.

[edytuj] Życie

Niewiele wiadomo o wczesnym okresie życia Avisona. Syn muzyków (Richard Avison i Anne Avison), został ochrzczony 16 lutego w St. John's Church. Możliwe że poznał wóczas Ralpha Jenisona,patrona sztuk, a później także członka Parliamentu . Jako młody człowiek, pojechał do Londynu by studiować pod kierunkiem Francesca Geminianiego. Lecz jego związki z miastem urodzenia pozostały silne i 13 października 1735 roku zaakceptowano go jako organistę w St. John's Church w Newcastle. Nieco potem, został również organistą w St. Nicholas's Cathedral. Mimo wielu ofert pracy w bardziej prestiżowych miejscach nigdy nie opuścił Newcastle.

15 stycznia 1737 roku, Avison poślubił Catherine Reynolds. Przeżyło troje z ich dzieci: Jane (1744-1773), Edward (1747-1776), and Charles (1751-1795). Edward i Charles służyli później jako organiści w St. Nicholas's Cathedral. Charles opublikował ksiegę hymnów.

W lipcu 1738 roku, Avison został szefem muzyków Newcastle Musical Society. Współpracował z Johnem Garth'em i działał aktywnie w lokalnych teatrach.

Avison występuje w Parleyings with Certain People of Importance in their Day Roberta Browninga: "Hear Avison! He tenders evidence/That music in his day as much absorbed/Heart and soul then as Wagner's music now."

[edytuj] Znaczenie

Avison wpisał się w tradycję włoskich Concerti Grossi, które Francesco Geminiani przybliżył słuchaczom w Londynie. W swoich Concerti Grossi, postępował zgodnie z zasadą by wzorować sie na konstrukcji sonat . W swoim Essay on Musical Expression skrytykował odstęstwa i eksperymenty Händla.