Chordofony
Z Wikipedii
Chordofony (strunowe instrumenty muzyczne) - grupa instrumentów muzycznych w systematyce instrumentologicznej opracowanej przez Carla Sachsa oraz Ericha M. von Hornbostela, w których wibratorem (źródłem dźwięku) jest drgająca struna.
Instrumenty strunowe dzielą się na:
- instrumenty smyczkowe, np. skrzypce
- instrumenty szarpane, np. gitara
- instrumenty młoteczkowe, np. fortepian
Instrumenty strunowe należą do najstarszych instrumentów muzycznych. Najstarszy znany wizerunek instrumentu strunowego pochodzi z malunków odkrytych we francuskich jaskiniach. Przedstawiają one mężczyznę grającego na jednostrunowym instrumencie za pomocą smyczka. W celu wzmacniania dźwięku takiego rodzaju instrumentów początkowo używano ust, a potem innych komór rezonansowych o naturalnym pochodzeniu. Pierwsze instrumenty strunowe przypominające współczesne odpowiedniki z grupy szarpanych powstały na Bliskim Wschodzie już w trzecim tysiącleciu p.n.e., skąd w wyniku ekspansji kulturowej dotarły także do Europy.