CinemaScope

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

CinemaScope - sposób realizacji szerokoekranowej umożliwiający projekcję filmów o proporcjach obrazu 2.66:1, dwukrotnie dłuższego od standardowego 1.33:1.

[edytuj] Historia

W roku 1926 francuski optyk, profesor Henri Chrétien opatentował soczewkę hypergonar. Zastosowanie jej na obiektywie zwykłej kamery filmowej, oraz drugiej na prokjektorze umożliwiało dwukrotne wydłużenie obrazu, względem dotychczasowego. Wynalazek nazwany przez konstruktora CinemaScope nie został wówczas przyjęty entuzjastycznie.

Patent Henri Chrétiena znalazł zastosowanie praktycznie dopiero w 1953. W związku z rosnącą konkurencją dla kina ze strony telewizji, dyrektor generalny wytwórni filmowej 20th Century Fox Syros Skouras poszukiwał rozwiązań mających uatrakcyjnić produkcje kinowe. Jednym ze sposobów przyciągnięcia widowni do kin było zastosowanie wynalazku francuskiego optyka.

Pierwszym filmem zrealizowanym przy pomocy tej techniki były Szaty (The Robe) z 1953 w reżyserii Henry Kostera. Był to biblijny film zrealzowany z rozmachem, zastosowanie ekranu panoramicznego miało na celu jeszcze zaskoczenie widza i podniesienie widowiskości produkcji. W tym samym roku wytwórnia 20th Century Fox realizuje przy pomocy CinemaScope film Jak poślubić milionera.

[edytuj] Technika

Technika CinemaScope polegała na zastosowaniu dwóch soczewekz których jedna znajdowała się na obiektywie kamery, druga zaś na projektorze. Pierwsza z nich pozwalała na naświetlenie taśmy dwukrotnie szerszym obrazem niż dotychczas, poprzez ścisnięcie go na standardowej taśmie 35 mm. Druga soczewka umieszczona na projektorze rozciągała uprzednio ściśnięty obraz. Dawało to możliwość wyświetlania zapisanego tą metodą filmu o proporcjach 2.66:1. Zapis dźwięku stereo na taśmie ograniczał obraz do proporcji 2.55:1.