Czarne kwiaty. Białe kwiaty
Z Wikipedii
Czarne kwiaty. Białe kwiaty - cykle prozy Norwida. Drukowane w Czasie w latach 1856-1857. W obydwu autor nie starał się narzucać sobie jakiegokolwiek stylu literackiego - zależało mu na wierności faktom. Uważane za arcydzieło polskiej prozy.
Czarne kwiaty - przymiotnik "czarne" oznacza żałobny lub nekrologiczny charakter zapisków. Opisują spotkania i rozmowy ze Słowackim, Mickiewiczem, Witwickim i Delaroche'm. Zawierają także wspomnienie o nagłej śmierci nieznanej Norwidowi Irlandki.
Białe kwiaty - Tworzą zbiór fragmentów zaczerpniętych z dziennika autora. Zawierają opisy estetyki ciszy, nieobecności i "przemilczenia", charakterystycznego dla twórczości Norwida. Brak w tym cyklu patosu i pretensjonalnej ekspresywności.