Dębik ośmiopłatkowy

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Dębik ośmiopłatkowy

Systematyka
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	różowce
Rodzina	różowate
Rodzaj	dębik
Gatunek	dębik ośmiopłatkowy
Nazwa systematyczna
Dryas octopetala L.

Dębik ośmiopłatkowy (Dryas octopetala) – gatunek roślin z rodziny różowatych. Występuje w północnej Europie i w górach Europy, w Ameryce Północnej, na Grenlandii i na Kaukazie. W Polsce roślina bardzo rzadka – występuje wyłącznie w Tatrach i na nielicznych stanowiskach w Pieninach.

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój: Mała krzewinka szpalerowa, (chamefit) płożąca się po ziemi, osiągająca wysokość zaledwie 2–10 cm.

Łodyga: Zdrewniała, czołgająca się po ziemi i rozgałęziająca się.

Liście: Wyrastają na długich ogonkach z końców bocznych pędów łodygi, albo skrętolegle z łodygi. Są skórzaste, pojedyncze, podłużnie jajowate o długości 1,5–3 cm. Górna strona blaszki liściowej lśniąca, spodnia filcowata, brzegi mają ząbkowane lub karbowane (a nawet prawie wrębne). Swoim kształtem przypominają liście dębu (stąd nazwa rośliny). Nie są zimozielone.
Kwiaty: Wyrastają na cienkich, słabo ulistnionych łodyżkach kwiatowych. Są to kwiaty pojedyncze, duże (średnica do 4 cm). Mają długie szypułki, a ich kielich składa się najczęściej z 8 lancetowatych, wąskich i jedwabiście owłosionych płatków. Kwiaty mają kolor biały lub białożółty, liczne pręciki i słupki o owłosionych szyjkach.

Owoc: Drobne, jednonasienne orzeszki tworzą puszysty, wydłużony owocostan, przypominający nieco sasankę, jednak w odróżnieniu od niego posiadający zielony kielich. Nasiona wyposażone są w piórko, za pomocą którego są rozsiewane przez wiatr (anemochoria). Jednak w naszych warunkach klimatycznych nasiona te nie kiełkują, roślina rozmnaża się wyłącznie wegetatywnie.

Biotop, wymagania: Roślina typowo górska. W Tatrach dochodzi do wysokości 2150 m n.p.m. Występuje głównie na podłożu wapiennym, na granicie rzadko można ją spotkać. Rośnie na piargach, murawach naskalnych, wśród skał. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Seslerietea variae.

[edytuj] Ochrona

Roślina objęta ochroną gatunkową

[edytuj] Zastosowanie

Roślina uprawna: od niedawna uprawiana jako tzw. roślina okrywowa, szczególnie nadająca się do ogrodów skalnych. Rozmnaża się ją wyłącznie wegetatywnie z sadzonek pędowych.

[edytuj] Ciekawostki

Gatunek ten jest przykładem reliktu glacjalnego (polodowcowego). Jego szczątki w dużych ilościach znajduje się we florze kopalnej z wczesnego holocenu. Wyparty w kierunku obszarów subpolarnych w wyniku ocieplania się klimatu po ustąpieniu lądolodu. W Polsce przetrwał tylko w wysokich górach.
Jest rośliną długowieczną, może żyć nawet 50 lat.

Zobacz też: rośliny tatrzańskie.