Długie Pobrzeże
Z Wikipedii
Długie Pobrzeże, dawniej też "Długi Most" (niem. Lange Brücke), nadwodna ulica w Gdańsku, rodzaj bulwaru spacerowego, ciągnąca się wzdłuż Motławy na jej lewym brzegu, od Zielonej Bramy do Bramy Straganiarskiej. Sylwetka Długiego Pobrzeża fotografowana z Zielonego Mostu, z Wyspy Spichrzów lub z Szafarni stanowi jeden z najbardziej rozpoznawalnych widoków Gdańska. Dominujące akcenty w tej panoramie stanowią Dom Towarzystwa Przyrodniczego (z wieżyczką) i Wielki Żuraw.
Pierwotnie przed każdą z bram wodnych znajdował się pomost dla wyładunku towarów z wpływających na Motławę statków. Stopniowo pomosty te wydłużano, a następnie łączono ze sobą - już ok. 1400 istniało tzw. Małe Pobrzeże od Bramy Zielonej do Chlebnickiej, a w 1611 pomost dochodził już do Żurawia. Nieco później powstał odcinek od Żurawia do Bramy Świętojańskiej, zwany jeszcze na początku XIX wieku "Pobrzeżem Winnym". Ostatni odcinek zbudowano dopiero w 1861 - w ten sposób bulwar osiągnął swoją obecną długość i uzyskał połączenie z Rybackim Pobrzeżem, wyodrębnionym z Targu Rybnego.
Podczas powojennej odbudowy Długie Pobrzeże zostało poszerzone i wyłożone płytami chodnikowymi. Jest to miejsce licznie odwiedzane przez turystów, szczególnie w miesiącach letnich. Na odbudowanym dopiero pod koniec XX wieku odcinku od Bramy Mariackiej do Żurawia znajdują się liczne kawiarenki i restauracje. Poniżej Żurawia zrezygnowano z rekonstrukcji budynków w stylu historycznym, znajduje się tutaj m. in. nowy hotel "Hanza". Planowane są dalsze prace na tym odcinku, w celu stworzenia jednolitej linii zabudowy.
