Dalmacjusz

Z Wikipedii

Dalmacjusz (łac. Dalmatius, ... - 337 r. n.e.) - cesarz rzymski od 335 do 337 roku n.e.

Był synem Dalmacjusza starszego - przyrodniego brata Konstantyna Wielkiego. Jego bratem był Hannibalianus. Z powodu wrogości jaką cesarzowa Helena okazywała potomstwu swej rywalki - Teodory, przyrodnie rodzeństwo Konstantyna żyło długie lata zdala od dworu - w Akwitanii. Zarówno Dalmacjusz jak i Hannibalianus otrzymali gruntowne wykształcenie z rąk sławnego galijskiego retora Exuperiusza.

Sytuacja rodziny zmieniła się w drugiej połowie lat dwudziestych IV wieku. Wtedy to Dalmacjusz starszy zaczął zyskiwać coraz większy wpływ na starszego brata. Konstantyn obdarzył do m.in. starorzymskim tytułem cenzora. W 335 r. cesarz ogłosił nowe zasady podziału Imperium, przeznaczając Dalmacjusza młodszego na władcę Tracji i Macedonii. Nowo mianowany cezar rezydował w Naissus.

Został zamordowany w 337 r. podczas masakry potomków Konstancjusza Chlorusa, zrodzonych z jego drugiej żony Teodory.