Dialekt pekiński
Z Wikipedii
Dialekt pekiński (北京话, pinyin: Běijīnghuà) - dialekt języka chińskiego, należący do tzw. języków mandaryńskich.
To na nim oparto oficjalny język Chin, czyli standardowy język mandaryński.
Dialekt pekiński jest używany w Pekinie i okolicach.
Jego cechą charakterystyczną - odróżniającą go od standardowego mandaryńskiego - jest dodawanie sufiksu -儿 /-{e)r/, do wygłosu rzeczowników. Np. słowo drzwi w dialekcie pekińskim brzmi "mer", a nie "men". Z tego powodu dialekt pekiński bywa określany jako Erhua (儿话), czyli Mowa "r".
birmański • chiński • dzongka • jin • kantoński • klasyczny chiński • minnański • newarski • dialekt pekiński • sharchopkha • standardowy mandaryński • starochiński • średniochiński • tangucki • tybetański • wu
