Directory Access Protocol
Z Wikipedii
Directory Access Protocol (DAP) jest standardem stworzonym przez ITU-T oraz ISO w 1988 w celu dostępu do X.500 usługi katalogowej. DAP stworzony był z myślą wykorzystania przez systemy klienckie, jednak nie stał się popularny na wskutek kilku pełnych implementacji OSI protokołu dla komputerów stacjonarnych mogących być wykorzystanych na komputerach w tamtych czasie. Podstawowymi operacjami DAP są Bind, Read, List, Search, Compare, Modify, Add, Delete and ModifyRDN. Wymienione metody zostały później wykorzystane przez Usługi Katalogowe Novella (NDS) oraz Lightweight Directory Access Protocol (LDAP).
