Wikipedysta:Doxent/Brudnopis/Męty

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

ICD10=H43.9;"

	Męty ciała szklistego
(Muscae volitantes ICD10=H43.9)
ICD-10:	{{{ICD10}}}
{{{ICD10}}}.0 {{{X.0}}}
{{{ICD10}}}.1 {{{X.1}}}
{{{ICD10}}}.2 {{{X.2}}}
{{{ICD10}}}.3 {{{X.3}}}
{{{ICD10}}}.4 {{{X.4}}}
{{{ICD10}}}.5 {{{X.5}}}
{{{ICD10}}}.6 {{{X.6}}}
{{{ICD10}}}.7 {{{X.7}}}
{{{ICD10}}}.8 {{{X.8}}}
{{{ICD10}}}.9 {{{X.9}}}

Wizualizacja mętów w oku podczas patrzenia w niebo

Męty ciała szklistego znane także jako latające muszki (łac. Muscae volitantes) (ang. Floaters) - przypadłość medyczna polegająca na nagromadzeniu się różnych substancji o dowolnym stopniu ruchomości, przeźroczystości, gęstości, grubości, znajdujących się w ciele szklistym oka.^[1] Mogą one powstawać już w okresie płodowym a także w wyniku zmian degeneracyjnych siatkówki oka i ciała szklistego. Zjawisko postrzegania mętów w oku nosi medyczną nazwę myodesopsia. Najczęściej występują podczas patrzenia na jasne tło z przymrużonymi oczami. Przyjmują różnorodne kształty, cieni, nitek, kropek, zmarszczek, zazwyczaj w środkowym polu widzenia. Z reguły przyjmuje się, że są to pozostałości włókien organicznych powstałych jeszcze w czasie embrionalnym.

[edytuj] Charakterystyka

Męty są zawieszone w ciele szklistym oka, galaretowatej substancji wypełniającej gałkę oczną. Przez to podążają one za ruchami oka przemieszczając się inercyjnie. Męty znajdujące się blisko środka pola widzenia potrafią wpływać rozpraszająco i wprowadzać znaczny dyskomfort psychiczny, zwłaszcza gdy uciekają podążając za ruchami gałki ocznej. Męty są widziane w zasadzie tylko dlatego, że nie są one umieszczone nieruchomo. Naczynia krwionośne też znajdują się w siatkówce oka i przechodzi przez nie światło, ale są one niewidoczne gdyż w procesie adaptacyjnym postrzegania ośrodek w mózgu usuwa je z obrazu. Męty w oku nie należą do zjawisk rzadkich i dla większości ludzi nie stwarzają problemów. W niektórych przypadkach konieczne jest jednach ich chirurgiczne usunięcie, zwłaszcza gdy pacjent odczuwa silny dyskomfort. Męty to substraty przemiany materii, a komora, w której znajduje się ciało szkliste nie potrafi się ich szybko pozbywac. Występują one również u młodych ludzi, przy czym ich ilość narasta z wiekiem. Szczególnie podatne na ich występowanie są osoby krótkowzroczne. Występują one w sposób wzmożony także u osób z zaćmą i jaskrą. Najczęściej są zauważalne na jasnym tle np. śniegu, suficie, niebie, rowniez na tle monitora komputerowego. W jasne dni męty widoczne są także przy zamkniętych oczach. Błędem jest też często spotykane twierdzenie, iż powstają one z powodu promieniowania wydzielanego przez monitory komputerowe.

[edytuj] Przyczyny powstawania

[edytuj] Synereza

Jedną z przyczyną powstawania mętów jest synereza ciała szklistego. 99% ciała szklistego stanowi woda a 1 % stanowią substancje stałe w tym kolagen i kwas hialuronowy, które tworzą sieć przetrzymującą cząsteczki wody. Depolimeryzacja tej sieci powoduje, że kwas hialuronowy uwalnia zgromadzone cząsteczki wody, uwadniając żel. Kolagen rozpada się tworząc włókna które stają się mętami.

[edytuj] Oddzielenie się ciała szklistego

Z wiekiem następuje skurczenie się ciała szklistego i oddzielenie się jego od siatkówki oka. Podczas tego oddzielenia ruchome ciało szkliste wpływa na nieruchomą siatkówkę mechaniczne, wywołując bodźce wzrokowe. Z reguły towarzyszą temu błyski w polu widzenia a także pojawia się duży cień w kształcie owalnego pierścienia. Jedną z komplikacji może być oderwanie się fragmentu siatkówki, które prowadzi do dalszego odwarstwienia. Często towarzyszy temo krwotok do ciała szklistego widziany przez pacjenta jako drobne plamki. Stan ten wymaga natychmiastowej interwencji okulistycznej, gdyż może prowadzić do utraty wzroku.

[edytuj] Zanik tętnicy hialinowej

W rozwoju płodowym przez ciało szkliste przebiega tętnica (ang. hyaloid artery) która dochodzi do soczewki oka . W trakcie rozwoju płodowego tętnica zanika pozostawiając widoczne cząstki materii ogranicznej. Jej celem jest zaopatrzenie rozwijającej się soczewki w krew. W późniejszym okresie życia płodowego staje się niepotrzebna, jednakże istnieją przypadki w których arteria ta nie zanika wogóle. ^[2]

[edytuj] Leczenie

Witrektomia jest jedyną skuteczną metodą usuwania mętów ciała szklistego.^[3] Jednakże dotyczy ona tylko i wyłącznie poważniejszych przypadków. Starą metodą jest farmakologiczna witreoliza czyli stosowanie kropli do oczu z zawartością substancji jodowej która przenika przez gałkę oczną i rozpuszcza drobne męty w ciele szklistym. Jednakże należy wspomnieć o niskiej skuteczności tej metody. Inną metodą jest laserowa witreoliza YAG. Promień lasera w krótkim czasie uderza o męt i go wyparowuje. Jakkolwiek procedura ta jest czasochłonna i niezbyt skuteczna.^[4]

[edytuj] Obserwacja mętów

Męty są z reguły zauważane przez okulistę w badaniu z użyciem oftalmoskopu. Jednakże gdy męt znajduje się zbyt blisko siatkówki oka i jest drobny, może być niewidoczny w badaniu mimo iż jest zauważany przez pacjenta. Zwiększenie oświetlenia, patrzenie przez wąską przesłonę lub przymrużenie oczu na jasnym tle ułatwia zauważenie mętów w oku.

Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii!
Wikiprojekt: Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne

[edytuj] Referencje

↑ Cline D; Hofstetter HW; Griffin JR. Dictionary of Visual Science. 4th ed. Butterworth-Heinemann, Boston 1997. ISBN: 0-7506-9895-0
↑ http://www.tedmontgomery.com/the_eye/vitreous.html
↑ Roth M, Trittibach P, Koerner F, Sarra G. "[Pars plana vitrectomy for idiopathic vitreous floaters.]" Klin Monatsbl Augenheilkd. 2005 Sep;222(9):728-32. PMID 16175483.
↑ Delaney YM, Oyinloye A, Benjamin L. "Nd:YAG vitreolysis and pars plana vitrectomy: surgical treatment for vitreous floaters." Eye. 2002 Jan;16(1):21-6. PMID 11913884.