Droga Gdyńska
Z Wikipedii
Podstawowe dane | |||||||||||||||||||||||||||||||
Proj. długość: | około 2,9 km | ||||||||||||||||||||||||||||||
Zbudowano: | około 1,8 km | ||||||||||||||||||||||||||||||
W budowie: | około 0,72 km | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dzielnice: | Działki Leśne, Mały Kack, Orłowo |
||||||||||||||||||||||||||||||
Zdjęcie | |||||||||||||||||||||||||||||||
![]() Początek Drogi Gdyńskiej, za Węzłem Franciszki Cegielskiej. |
|||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg trasy | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
Droga Gdyńska (projekt nazwany był drogą różową) - trasa omijająca Śródmieście Gdyni, która jest alternatywną trasą dla głównej arterii komunikacyjnej Trójmiasta. Docelowo droga przebiegająca po zachodniej stronie torów kolejowych Szybkiej Kolei Miejskiej w Trójmieście ma połączyć ulice Warszawską i Śląską z ulicą Wielkopolską. Obecnie na zrealizowanie czeka ostatni etap budowy drogi, który wiąże się z przebudową ulicy Lotników, która łączy się z ulicą Wielkopolską.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Plan budowa trasy po raz pierwszy pojawił się w planach miasta w 1929 roku jako przedłużenie ulicy Śląskiej, która miała wraz z oddaloną od niej o 300 m Szosą Gdańską (dzisiejszy odcinek al. Zwycięstwa) tworzyć główny szkielet komunikacyjny rejonu centrum miasta.
W 1946 roku budowa odpowiednika Drogi Gdyńskiej pojawiła się w planach opracowanych przez zespół pod kierownictwem arch. Kamila Lisowskiego w postaci budowy zupełnie nowej trasy tzw. Drogi Czerwonej, która miała być nową, wewnątrzmiejską autostradą łączącą Gdańsk z Gdynią. Następnie w 1956 roku Prezydium Miejskiej Rady Narodowej zmodyfikowało plany, planując Drogę Czerwoną jako przedłużenie ulicy Śląskiej, a następnie łączącą się z ulicą Stryjską. Budowa Drogi Czerwonej zakończyła się jedynie na planach.
[edytuj] Droga Różowa
W 1996 roku ponownie został opracowany projekt o nazwie Droga Różowa, której przebieg został wyznaczony po planowanym śladzie Drogi Czerwonej, o tyle że z niższymi parametrami, rezygnując po jednym dodatkowym pasie w obydwóch kierunkach oraz z niektórych bezkolizyjnych węzłów. Jednak projekt Biura Projektów Budownictwa Komunalnego pod przewodnictwem dyrektora Jana Kosiedowskiego został tak przygotowany, aby w przyszłości była możliwość podwyższenia parametrów trasy. Budowa Drogi Różowej została podzielona na cztery etapy, a 28 sierpnia 2002 roku uchwałą Rady Miasta Gdyni trasa otrzymała nazwę Droga Gdyńska[1]. Inwestycja została zrealizowana w przeważającej części ze środków własnych miasta.
[edytuj] Etap I
Inwestycja rozpoczęła się w maju 1999 roku od budowy węzła komunikacyjnego w dzielnicy Działki Leśne, w skład którego wchodzą: tunel dla pieszych pod przystankiem SKM, kładki dla pieszych, nowy wiadukt drogowy i pętla autobusowo-trolejbusowa u zbiegu ulic Kieleckiej i Śląskiej[2]. Wraz z tymi pracami wyremontowano także fragment ulicy Śląskiej oraz skrzyżowanie ulic Śląskiej i Warszawskiej. Wybudowany węzeł drogowy otrzymał imię byłej prezydent Gdyni Franciszki Cegielskiej[3].
[edytuj] Etap II
Druga część inwestycji została oddana do użytku 5 września 2002 roku, w której zrealizowano dwie dwupasmowe jezdnie o długości 1300 metrów, na odcinku od ulicy Kieleckiej do ul. Stryjskiej wraz z wiaduktami pod torami kolejowymi do Kościerzyny[4]. W międzyczasie odcinek tej jezdni został rozbudowany o dodatkowe zjazdy i drogi, które połączy nowe centrum handlowe (obecnie CH Wzgórze) otwarte w maju 2001 roku. Dodatkowo zrealizowano tzw. etap IIb, który obejmował remont ulicy Łużyckiej oraz rondo Stryjska-Łużycka, które w czerwcu 2001 roku otrzymało imię byłego wiceprezydenta prezydenta Gdyni Macieja Brzeskiego. Pierwsze dwa etapy zostały zrealizowane wyłącznie ze środków budżetowych Gdyni, a dokładnie z miejskich obligacji[5].
[edytuj] Etap III
Prace przy trzecim etapie inwestycji obejmowały budowę odcinka długości 873 m od ulicy Łużyckiej do ul. Lotników. W ramach tego etapu zrealizowano także budowę wiaduktów drogowych w ciągu ulicy Stryjskiej (tzw. faza Ic), która przebiega nad torami kolejowymi i Drogą Gdyńską oraz przebudowano skrzyżowanie ulic Lotników-Wielkopolska (tzw. faza Ia). Uroczyste zakończenie budowy III etapu odbyło się 26 lipca 2005 roku[6].
[edytuj] Etap IV
Ostatni, czwarty etap Drogi Gdyńskiej planuje się rozpocząć w 2007 roku i ma obejmować odcinek od ulicy Stryjskiej do ul. Wielkopolskiej. Przedmiotem budowy będzie rozbudowa ulicy Lotników do dwóch dwupasmowych jezdni oraz budowa mostu nad rzeką Kaczą. Długość odcinka czwartego etapu wynosi około 720 metrów, a koszt szacuje się na ponad 30 mln zł. Termin realizacji projektu - marzec 2008 roku[7].
[edytuj] Przypisy
- ↑ Uchwały Rady Miasta Gdyni - sierpień 2002
- ↑ Trojmiasto.pl - Mniejsze korki w Gdyni?
- ↑ Uchwała Rady Miasta Gdyni w sprawie nadania nazwy węzłowi komunikacyjnemu
- ↑ Ratusz (numer: 574(183), 2002-09-06 - 2002-09-12) - Droga Gdyńska otwarta
- ↑ Głos Wybrzeża, Trojmiasto.pl - Droga Gdyńska: potrzebna, ale kosztowna
- ↑ Gdynia.pl - Zakończenie III etapu budowy Drogi Różowej
- ↑ Gdynia.pl - Dofinansowanie dla projektu "Droga Różowa IV etap - rozbudowa ulicy Lotników w Gdyni"
[edytuj] Bibliografia
- Encyklopedia Gdyni, 2006, Gdynia, Oficyna Verbi Causa, ISBN 83-921571-8-4.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Istniejące: Główna arteria komunikacyjna Trójmiasta • Obwodnica Trójmiasta
Częściowo istniejące: Droga Gdyńska • Trasa Kwiatkowskiego • Trasa W-Z • Trasa Słowackiego
Planowane: Droga Zielona • Obwodnica północna aglomeracji trójmiejskiej • Południowa obwodnica Gdańska • Trasa Kaszubska • Trasa Sucharskiego