DVB-T
Z Wikipedii
DVB-T (ang. Digital Video Broadcasting - Terrestrial) - jest standardem cyfrowej telewizji DVB nadawanej naziemnie. Jest to sposób transmisji cyfrowych strumieni audio/wideo przy użyciu COFDM czyli kodowanej transmisji OFDM. Do kompresji audio/wideo przyjęto standard MPEG-2 oraz niedawno H.264.
Spis treści |
[edytuj] Budowa nadajnika i odbiornika
[edytuj] Budowa nadajnika
- Kodera MPEG-2 - sygnał audio/wideo poddawany jest kompresji.
- 2 multiplekserów – Z „multipleksera” programowego otrzymuje się strumień programowy, czyli jeden strumień w skład którego wchodzą strumienie audio, wideo oraz danych, tylko z jednego kanału. Z kolej z "multipleksera" transmisyjnego otrzymuje się strumień transmisyjny który składa się z pakietów o stałej długości oraz mogących pochodzić z różnych kanałów.
- Układu sygnałów: pilota i TPS – pilot wykorzystywany jest do synchronizacji odbiornika z nadajnikiem. TPS zawiera zakodowane parametry modulacji.
- "Modulatora" OFDM z 1704 lub 6816 nośnymi.
- Przetwornika cyfrowo-analogowego (DAC) oraz modulatora wyjściowego na sygnał radiowy nadawany przez nadajnik telewizji naziemnej.
[edytuj] Budowa odbiornika
- Układu wejściowego oraz przetwornika analogowo-cyfrowego (ADC).
- Układu synchronizacji na podstawie sygnału pilota oraz TPS.
- "Demodulatora" OFDM.
- Demultiplekserów strumienia programowego i transportowego na rozdzielone cyfrowe sygnału audio/wideo oraz danych.
- "Dekodera" MPEG-2.
[edytuj] Naziemna telewizja cyfrowa w Polsce
W Polsce planem przejścia na telewizje cyfrową zajmuje się Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, ostatnie ustalenia wskazjują na wybór MPEG-4 jako systemu transmisji, pierwszy multipleks miałby ruszyć w 2009 roku. Zakończenie nadawania analogowych programów zostało ustalone na 2012 rok.
