Dystymia
Z Wikipedii
Dystymia (depresja nerwicowa, depresyjne zaburzenia osobowości, przewlekła depresja z lękiem; (F34.1) ), typ depresji charakteryzujący się przewlekłym (trwającym kilka lat) obniżeniem nastroju o przebiegu łagodniejszym niż w przypadku depresji endogennej. Diagnoza dystymii wymaga obecności przynajmniej dwóch z następujących objawów:
- zaburzenia łaknienia
- zaburzenia snu
- uczucie zmęczenia
- deficyt uwagi
- niska samoocena
- trudności decyzyjne
- poczucie beznadziejności
Objawy dystymii mają tendencje do nasilania się w godzinach popołudniowych. Ryzyko wystąpienia dystymii jest większe wśród krewnych pierwszego stopnia chorych na depresję endogenną oraz wśród kobiet. Zachorowanie następuje najczęściej pomiędzy 20 a 30 rokiem życia. Dystymia współwystępuje niekiedy z zaburzeniami osobowości oraz zespołem natręctw.
