Eärendil
Z Wikipedii
Eärendil Żeglarz to jedna z najważniejszych postaci mitologii Śródziemia stworzonej przez J. R. R. Tolkiena, Jego historię znaleźć można w Silmarillionie, jest też do niej kilka odniesień we Władcy Pierścieni. Jego imię zostało zapożyczone przez Tolkiena z poematu Cynewulfa Crist.
Według Tolkiena imię Eärendil tłumaczy się na język quenya jako miłośnik morza. Zwany jest również Płomieniem Westernesse, Gwiazdą Zachodu oraz Gil-Estelem.
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Był on synem Tuora i Idril, półelfem, urodzonym jeszcze przed upadkiem Gondolinu. Jego żoną była Elwinga Biała. Według legendy wypłynął do Amanu z Silmarilem na czole, aby uprosić Valarów o pomoc dla Śródziemia. Jego synami byli Elrond i Elros.
Eärendil urodził się w roku 504 Pierwszej Ery w Gondolinie. Jeszcze jako dziecko osiadł w Arvenien - dużym ośrodku morskim, gdzie została mu zaszczepiona szczególna miłość do morza. Stało się to przede wszystkim za sprawą Cirdana - Budowniczego Okrętów. Eärendil szybko zaskarbił sobie szacunek mieszkańców miasta, stał się władcą Arvenien, za żonę pojął Elwingę.
Jednak ląd nie wystarczał Eärendilowi. Na swym okręcie Vingilote przemierzał wody Belegaeru w poszukiwaniu Amanu i swoich rodziców. Za każdym jednak razem błądził na obszarach Morza Cienia. Gdy Arvenien zostało splądrowane i zniszczone przez synów Fëanora, Eärendil odbywał właśnie jeden ze swoich rejsów. Legenda mówi, iż Elwinga, zamieniając się w ptaka, odnalazła małżonka i dała mu jeden z Silmarili. Ten właśnie klejnot miał otworzyć Eärendilowi drogę do Amanu.
W krainie Valarów nie mógł jednak spokojnie rozkoszować się szczęściem, gdyż dręczyły go nieszczęścia, jakie spadły na jego lud pozostały na drugim brzegu morza. Prosił Valarów, aby pozwolili mu odpłynąć z powrotem, jednak nie było to możliwe. Zamiast tego Eärendil wraz ze swym statkiem został przeniesiony na niebo, gdzie blask Silmarila sprawiał, że był on widzialny jako jedna z najjaśniejszych gwiazd. W Wielkiej Bitwie wsławił się, zabijając Ancalagona.
Blask gwiazdy Eärendila szczególnie upodobały sobie elfy. Flakonik Galadrieli, który królowa wręczyła Frodowi w jego drodze do Mordoru, był wypełniony substancją, którą elfka nazwała właśnie "blaskiem Eärendila, naszej ukochanej gwiazdy".
Powszechnie znany w Śródziemiu był poemat "Historia Earendila" (śpiewany m.in. przez Bilba w Rivendell) zaczynający się od słów:
Był marynarzem Earendil
W Arvenien mieszkał mieście
Raz łódź zbudował w Nimbrethil
By w podróż ruszyć nareszcie.
