Ernest Till

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ernest Till (ur. 4 stycznia 1846 w Brzeżanach, zm. 21 marca 1926 we Lwowie), prawnik polski, profesor Uniwersytetu Lwowskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności.

Był synem Józefa i Marii z Winklerów. Uczęszczał do gimnazjum we Lwowie, w latach 1865-1870 studiował prawo i ekonomię na Uniwersytecie Lwowskim; w 1871 obronił doktorat prawa. Odbył we Lwowie praktykę sądową i adwokacką. Od 1873 prowadził wykłady z prawa rolnego w Akademii Rolniczej w Dublanach oraz z prawa leśnego w Szkole Gospodarstwa Leśnego we Lwowie. W 1877 habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim na podstawie pracy O znaczeniu posiadania przy nabyciu nieruchomości i został docentem w Katedrze Prawa Cywilnego Austriackiego Uniwersytetu Lwowskiego. W 1888 mianowany profesorem zwyczajnym, w latach 1905-1917 kierował tą katedrą, a w roku akademickim 1906/1907 był dziekanem Wydziału Prawa. W 1917 został profesorem honorowym, wykłady kontynuował do końca życia. Poza pracą wykładowcy prowadził prywatną kancelarię adwokacką oraz był członkiem Prokuratorii Skarbu we Lwowie. W 1919 został wiceprezesem Komisji Kodyfikacyjnej RP.

W 1897 powołano go na członka-korespondenta Polskiej Akademii Umiejętności, w 1921 na członka rzeczywistego Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Należał także do Towarzystwa Naukowego we Lwowie (od 1920) oraz Towarzystwa Prawniczego we Lwowie (prezes od 1911). W 1926 otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Lwowskiego. Był odznaczony m.in. Orderem Żelaznej Korony III klasy (1898) oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta.

W pracy naukowej zajmował się prawem cywilnym - prawem rzeczowym, spadkowym, prawem zobowiązań. Przyczynił się do przygotowania polskiego kodeksu prawa cywilnego. Zainicjował lwowską szkołę cywilistyczną, do grona jego znanych uczniów zaliczali się m.in. Roman Longchamps de Bérier i Kazimierz Przybyłowski.

[edytuj] Niektóre publikacje

O podmiocie praw i prawach bez podmiotu (1872)
O prawie zwyczajowym (1877)
O przeniesieniu własności tabularnej (1878)
O zasiedzeniu tabularnym (1879)
Ogół praw majątkowych (1884)
Prawo prywatne austryackie (1884-1904, sześć tomów)
Z nauki prawa obligacyjnego (1895, pięć tomów)
Zur Lehre von der Rechtsausübung (1915)

[edytuj] Bibliografia

R. Longchamps de Berier, Ernest Till jako cywilista, Lwów 1926.
K. Sójka-Zielińska, Ernest Till (1846-1926), „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 1997, R. VI, z. 3.
A. Redzik, Profesor Ernest Till (1846-1926) - w stusześćdziesięciolecie urodzin i osiemdziesięciolecie śmierci, „Palestra” 2006, nr 3-4, s. 125-132.
A. Redzik, Roman Longchamps de Berier (1883 – 1941), „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2006, z. 1,

s. 5-108.

Biogramy uczonych polskich, Część I: Nauki społeczne, zeszyt 3: P-Z (pod redakcją Andrzeja Śródki i Pawła Szczawińskiego), Ossolineum, Wrocław 1985.