Eudoksja Łopuchina

Z Wikipedii

Eudoksja Fiodorowna Łopuchina, właściwie: Jewdokia (ur. 30 czerwca 1672 - zm. 7 września 1731) - pierwsza żona Piotra I Wielkiego. Ich ślub odbył się 6 lutego 1689, krótko przed nieudanym zamachem na życie Piotra, przygotowanym przez jego przyrodnią siostrę Zofię Romanową (aby przestał jej zagrażać w drodze do tronu).

Eudoksja pochodziła z bogatej bojarskiej rodziny. Z ich związku urodziło się 3 synów:

• Aleksy (28 lutego 1690 - 7 lipca 1718), który później na polecenie ojca był torturowany i stracony w Pietropawłowsku za spiskowanie przeciw niemu;
• Aleksander (13 października 1691 - 24 maja 1692);
• Paweł (1693 - ok. 1700).

Piotr oddalił Eudoksję w 1699, zamknąwszy ją potem w klasztorze Spaso-Jewfimowskim w miejscowości Suzdal (ok. 200 km od Moskwy). Przebywała tam prawie 20 lat aż do dnia, gdy jej syn Aleksy - hołdujący dawnym obyczajom, zastraszony przez ojca, w dodatku ożeniony wbrew woli - ucieka z kochanką aż do Austrii. Piotr Wielki doprowadza do powrotu uciekiniera. Każe poddać torturom swego syna; chce wydobyć nazwiska, prawdziwe lub zmyślone, bo musi zniszczyć każdego, kto przyczynił się do ucieczki, tak bardzo, według niego hańbiącej. Nieszczęsny carewicz powie wszystko co ojciec che usłyszeć. Przed śmiercią podał parę imion, padło też imię matki, biedaczki od 20 lat zapomnianej w Suzdalu. Kochanek Eudoksji zostaje stracony za rzekomy udział w spisku Aleksego. Eudoksja zaś zostaje przewieziona do klasztoru położonego na brzegu jeziora Ładoga: to miejsce niewiele ustępowało dwudziestowiecznym łagrom. W dniu w którym przybyła została wybatożona wobec całej kapituły. Przez siedem lat przebywała w tym klasztorze, aż do śmierci Piotra Wielkiego. Caryca Katarzyna zezwoli jej na pozostanie w klasztorze w Moskwie gdzie została pochowana.