Fornost
Z Wikipedii
Fornost – fikcyjne miasto ze stworzonej przez J. R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Wspominają o nim bohaterowie Władcy pierścieni. Informacje na temat historii tego miasta znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu powieści. Wzmiankowane jest też w Silmarillionie.
Fornost jest zaznaczony i podpisany na mapach Śródziemia dołączonych do powieści.
- W angielskim oryginale – Fornost / Fornost Erain / Norbury / Norbury of the Kings / Deadmen’s Dike
- Przekład Marii Skibniewskiej – Fornost / Fornost Erain / Norbury / Północny Gród Królów / Szaniec Umarłych
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Fornost / Fornost Erain / Gród Królów / Królewski Gród Północy / Trupia Dolina
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Fornost / Fornost Erain / Norbury / Północna Stolica Królów / Szaniec Umarłych
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Fornost – miasto w Arnorze, położone na stokach Północnych Wzgórz. Założone zostało najpewniej przez Elendila w 3320 roku Drugiej Ery. Przez następne stulecia było drugim (po stolicy Annúminas) co do ważności ośrodkiem Północnego Królestwa. Z biegiem czasu jego znaczenie rosło, podczas gdy stolica podupadała. Tak więc po podziale Arnoru (861 rok Trzeciej Ery) król Amlaith, władca Arthedainu, uczynił Fornost siedzibą monarszą. To warowne miasto przez długi czas broniło się przed kolejnymi atakami Angmaru. Przechowywano tam też dwa palantíry – Kryształ Annúminas i Kryształ Amon Sûl. Fornost został ostatecznie zdobyty przez armię Angmaru w 1974 roku. Przez następny rok miasto było siedzibą Czarnoksiężnika. Został on jednak pokonany w 1975 roku przez Armię Zachodu, w wielkiej bitwie stoczonej w pobliżu Fornostu. Mimo tego zwycięstwa, jako że nie wskrzeszono królestwa Arnoru, miasto popadło w całkowitą ruinę. Ludzie (za wyjątkiem Strażników Północy) przestali się tam zapuszczać, twierdząc, że jest to miejsce nawiedzane przez upiory. Nazywano je w tym czasie Szańcem Umarłych. Tak stan trwał do końca Trzeciej Ery. Dopiero (najpewniej od 15 roku Czwartej Ery) król Elessar rozpoczął odbudowę miasta i przywrócił mu dawną świetność. Odtąd było ważnym ośrodkiem Zjednoczonego Królestwa Arnoru i Gondoru.
Nazwa Fornost pochodzi z języka sindarin i znaczy w tej mowie Północna forteca. Pełna sindarińska nazwa miasta brzmi Fornost Erain (Północna forteca królów). W języku westron zwano je też Północnym Grodem Królów bądź mianem Norbury.
