Franciszek Niewiadomski
Z Wikipedii
Franciszek Niewiadomski (27 września 1860 w Samborze - 29 grudnia 1928), działacz państwowy, prawnik.
Studiował prawo na Uniwersytecie we Lwowie, w 1884 obronił doktorat z prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracował jako adwokat oraz urzędnik Galicyjskiej Prokuratorii Skarbu (od 1890). W grudniu 1911 został obdarzony tytułem rzeczywistego radcy stanu extra statum.
Od listopada 1918 był polskim urzednikiem we Lwowie, pełnił funkcję wiceprokuratora Skarbu we Lwowie. Od kwietnia 1919 związany z Najwyższą Izbą Kontroli (do 1921 pod nazwą Najwyższa Izba Kontroli Państwa), był szefem sekcji II oraz członkiem Kolegium izby, a od listopada 1921 dyrektorem Departamentu I. Od 1925 był (do końca życia) wiceprezesem NIK.
Źródła:
- Ryszard Szawłowski, Najwyższe państwowe organy kontroli II Rzeczypospolitej, Warszawa 2004
