Fryderyk Ludwik Hohenlohe
Z Wikipedii
Fryderyk Ludwik Hohenlohe (niem. Fryderyk Ludwik zu Hohenlohe, ur. 1746, zm. 1818) - książę cesarstwa na Ingelfingen i Öhringen. Głównodowodzący w bitwie pod Jeną w 1806r.
Fryderyk Ludwik pochodził z linii Neuenstein. Urodził się w Ingelfingen. Uczestniczył w wojnie siedmioletniej (1756-63). W 1768 r. wstąpił do pruskiej armii. Walczył z rewolucyjną Francją.Poprzez małżeństwu z hrabianką Amalią von Hoym przejął na Śląsku majątki wokół Sławięcic. Po śmierci ojca w roku 1796 r. odziedziczył po nim księstwo Ingelfingen. W 1799 r. z śląskich dóbr utworzył fideikomis. Prowadził liczne inwestycje przemysłowe . W 1805 r. przejął księstwo Öhringen.
14 października 1806 r. dowodził wojskami pruskimi w bitwie pod Jeną, zakończoną klęską Prusaków. Po śmierci ks. Brunszwiku, obejmuje dowództwo nad całą armia pruską. Wobec całkowitej klęski skapitulował ostatecznie koło Prenzlau. Niedługo potem złożył dymisję. Wkrótce władzę w Ingelfingen i Öhringen przekazał synowi, Fryderykowi Augustowi II. Sam przeniósł się na Śląsk.
W Tarnowskich Górach zobaczył kopalnię „Fryderyk” i maszynę parową. W 1811 r. przekazał Augustowi także śląskie dobra. Zmarł kilka lat później w sławięcickim pałacu.
