Gazeta Zielonogórska
Z Wikipedii
Gazeta Zielonogórska – regionalny dziennik wydawany w Zielonej Górze w latach 1952–1972. Od 1972 roku wydawany jako Gazeta Lubuska.
Geneza lubuskiego dziennika związana jest z pierwszymi inicjatywami prasowymi na Ziemi Lubuskiej z lat 1945-50. Wśród nich najbardziej trwały charakter miała mutacja "Gazety Poznańskiej" pod tytułem "Gazeta Lubuska", która ukazywała się od grudnia 1948 r. W ciągu kilkunastu miesięcy "Lubuska" zdobyła najsilniejszą pozycję w regionie, wypierając stąd inne mutacje z Wrocławia i Poznania. Decydującym wydarzeniem, które wpłynęło na powstanie w Zielonej Górze samodzielnego dziennika było utworzenie województwa zielonogórskiego w kwietniu 1950 r. Z dniem 6 sierpnia 1950 r. tytuł pisma zmieniono na "Gazeta Zielonogórska". Natomiast już w styczniu 1952 r. powstała tu delegatura RSW "Prasa", a w sierpniu przy Zielonogórskich Zakładach Graficznych uruchomiono oddział gazetowy drukarni. W nocy z 31 sierpnia na 1 września wytłoczono tam pierwszy numer "Gazety Zielonogórskiej".
Redakcja mieściła się w dwupiętrowym budynku przy ul. Żeromskiego nr 3. Integracji środowiska dziennikarskiego sprzyjało powołanie w 1953 r. oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz w 1956 r. Klubu Dziennikarza. Pierwszy dodatek do "Gazety" pojawił się w latach 1951-53. Był to cotygodniowy społeczno-kulturalny "Widnokrąg". Jeszcze przed upływem pierwszego roku samodzielnej działalności "Gazeta Zielonogórska" rozpoczęła edycję weekendowego dodatku "Kultura i Życie". W 1956 r. dodatek ten zamieniony został na specjalne sobotnio-niedzielne wydanie "Gazety Zielonogórskiej" i w tej formie utrzymał się do 1965 r., kiedy to zastąpiono go tytułem "Niedziela". Od 1956 r. w każdy piątek wydawano dodatek dla rolników "Nasza Wieś". W następnych latach na ostatniej stronie sobotnio-niedzielnej "Gazety" redagowany był w stylu magazynowym "Niedzielny Kramik". W tym czasie pojawiła się też niezwykle popularna i trwała rubryka "Zielonogórskie Winogronka" redagowana początkowo przez Szczepana Zawadzkiego i Zofię Chajnowską. Strony regionalne zawierały informacje o imprezach, wystawach, dyżurach. Ostatnie strony zwykłych wydań zajmował sport. Utrzymywała się szata graficzna pisma, wypracowana w czasach oddziału "Gazety Poznańskiej". Dodatkowy kolor czerwony stosowany był na pierwszej stronie, format B-3, objętość osiem stron (10 str. w wydaniu magazynowym).
Odrębnym problemem było wydawanie mutacji "Gazety". Były one redagowane prawie od samego początku samodzielnego istnienia "Gazety". Najważniejsza z nich to ukazująca się pod odrębnym tytułem "Gazeta Gorzowska" (1958-73). Utworzono też oddziały "Gazety" w Żarach (1958), Nowej Soli (1961) i w Głogowie (1969). W latach 1955-61 "Gazeta" miała najczęściej 2-4 mutacje, w następnych latach liczba mutacji systematycznie rosła. W 1969 r. "Gazeta" oprócz wersji podstawowej miała osiem wydań mutacyjnych.
Dziennie drukowano około 40 tys. egzemplarzy przy średniej tygodniowej objętości 36 stron. W następnych latach objętość zwiększyła się do 40-42 stron tygodniowo. Nakład w latach 1952-1975 wzrósł z 39 tys. do 151 tys. egzemplarzy.
W strukturze organizacyjnej w jakiej funkcjonowała "Gazeta" decydującą rolę odgrywał Komitet Wojewódzki PZPR. Do partii należała większość dziennikarzy, a w przypadku redaktorów funkcyjnych było to niemalże obligatoryjne. Redaktor naczelny z reguły wchodził w skład wąskiego kierownictwa partii, tzw. egzekutywy KW PZPR.
Od 1 lipca 1975 r. dziennik otrzymał tytuł "Gazeta Lubuska", rozszerzył się zasięg oddziaływania pisma o miejscowości przyłączone do województwa zielonogórskiego (Wolsztyn, Zbąszyń) i do nowo utworzonego województwa gorzowskiego (Dębno, Myślibórz, Choszczno, Międzychód). Przejściowo zlikwidowano oddziały terenowe w Głogowie i Nowej Soli, a ilość wydań ograniczono do czterech: dla Zielonej Góry i województwa oraz dla Gorzowa Wlkp. i województwa. Mimo to 25 lat tradycji wydawniczej powodowało, że we Wschowie i w Głogowie, miastach, które nie znalazły się w nowych granicach województwa zielonogórskiego "Gazeta Lubuska" nadal cieszyła się dużą popularnością. Jednak powstanie województwa gorzowskiego spotęgowało animozje gorzowsko-zielonogórskie, co musiało się odbić także na sytuacji "Gazety". Zmiana tytułu była próbą załagodzenia negatywnych reakcji gorzowian na zdominowanie rynku prasowego dwóch województw przez wydawnictwo z Zielonej Góry.
Nas podstawie artykułu Andrzeja K. Piaseckiego w Studiach Zielonogórskich Nr 7.
