Gelonus
Z Wikipedii
Gelonus (gr. Γελωνός Gelonos) – stolica Scytów wspominana przez Herodota. Została zidentyfikowana przez charkowskiego archeologa Borisa Shramko w 2000 roku jako spalone fortyfikacje o powierzchni 40 km² (Troja o powierzchni 0,02 km² była 2000 razy mniejsza) w dorzeczu Dniepru nad rzeką Worskła w pobliżu Połtawy.
Herodot opisuje w (4.108) wielkie miasto w północnych rejonach Scytii:
- Budini są wielkim i potężnym narodem: wszyscy mają niebieskie oczy i jasne włosy. W ich ziemiach leży miasto nazywane Gelonus. Otoczone wysokim, drewnianym, wałem długim na 30 stadiów w każdą stronę. Wszytkie budynki i świątynie są z tego samego materiału. Są tu świątynie wernerujące greckich bogów, dekorowane na grecką modę z obrazami, ołtarzami i sanktuariami - wszystko wykonane z drewna. Co 3 lata odbywa się święto ku czci Bachusa, na którym wszyskich ogarnia bachusowe szaleństwo. Geloni są starożytnymi Grekami, którzy emigrowali z faktorii na wybrzeżach, przenieśli się do Budini i zamieszkali z nimi. Oni ciągle mówią mieszanym językiem po części greckim i scytyjskim
