Germain Louis Chauvelin
Z Wikipedii
Germain Louis Chauvelin, markiz de Grosbois, francuski mąż stanu urodzony w roku 1685 , zmarły w Paryzu w roku 1762 Chauvelin był garde des sceaux (strażnikiem pieczęci) i secrétaire d'État aux Affaires étrangères (MSW) LudwikaXV od 1727 do 1737 roku.
Spis treści |
[edytuj] 1685-1727
Germain Louis Chauvelin pochodził z rodziny adwokatów Parlamentu (sądu) Paryskiejo, która osiedliła sie w stolicy około roku 1530 niedaleko placu Maubert. W XVII wieku jedna z gałęzi rodziny skoligaciła się z kanclerzem Michelem Le Tellier, który wspierał Chavelinów w rozwoju ich karier urzedniczych. Ojcem Germaina Louisa Chauvelina był Louis III Chauvelin, który pełnił funkcję intendenta w prowincji Franche-Comté w latach 1673-1684 i w Pikardii (1684-1694). Matką była Marguerite Billard.
Dnia 1 listopada 1706 roku, Germain Louis Chauvelin został członkiem rady królewskiej , gdzie min. odpowiadał za korespondencję kancelarii królewskiej (grand rapporteur et correcteur des lettres de chancellerie). 31 maja roku 1711, uzystkał stanowisko maître des requêtes. Gdy jego starzszy brat Louis IV Chauvelin zmarł w roku 1715, Chauvelin przejał jego stanowisko generalnego adwokata parlamentu Paryża (avocat général parlement de Paris), dalej w roku 1718, został président à mortier stajac się jednym z najważniejszych prawników w królestwie. poślubił bogatą dziedziczkę Anne Cahouet de Beauvais Mieli razem kilkoro dzieci :
- Anne Espérance, której meżem został François Colbert de Maulévrier ;
- Anne Madeleine, której meżem został Louis Michel Chamillart ;
- Anne Sabine Rosalie, której meżem został Jean François de La Rochefoucauld ;
- Henri Philippe (1716-1770), zwany ksiedzem chavelin (abbé de Chauvelin).
maréchal d'Huxelles, który przewodniczył Radzie spraw zagranicznych (conseil des affaires étrangères) od roku 1718, przedstawił Chauvelina kardynałowi André Hercule de Fleury . Germain został jego współpracownikiem i doradcą. Gdy Fleury w roku 1726 został pierwszym misistrem (tzw. principal ministre) , uczynił Chauvelina garde des sceaux.
[edytuj] 1727-1737
Dnia 17 sierpnia roku 1727 gdy zdymisjonowany został MSW Charles Jean Baptiste Fleuriau de Morville Chauvelin przejał jego stanowisko.
Jako garde des sceaux, Chauvelin musiał dzielić swe kompetencje z ówvczesnym kanclerzem, którym był Henri François d'Aguesseau. Dnia 2 wrzesnia 1727 roku, król rozgraniczył kompetencje obu urzędników: d'Aguesseau zachował prezydencje rady i prawo reprezentowania króla w parlamencie, a Chauvelin dysponował pieczęcią królewską i biblioteką kancelarii. Chauvelin przejął też obowiązki cenzora. Stanowisko było lukratywne. W roku 1731 mógł kupic sobie pałac w Grosbois.
Jako secrétaire d'État aux Affaires étrangères, Chauvelin nastwiony był na konkurencję, a w razie potzreby walkę z Austrią. Był rownież sceptyczny co do sensu utrzymywania aliansu z Wielką Brytanią. Fleury, pacyfista często negocjował za jego plecami (en sous-main), jak w roku 1735 , gdy kardynał prowadził tajne rokowania pokojowe z Austrią, podczas gdy Chauvelin prowadził własne, związane z wojną z tym państwem. Premier brytyjski Robert Walpole (1721-1742) wielokrotnie skarzył się Fleury'emu na prowokacyjne zachowanie Chauvelina. 20 lutego 1737, Chauvelin, którego Fleury już nie potrezbował, został odesłany do swego zamku w Grosbois, niedaleko Bourges.
[edytuj] 1737-1762
Chauvelin próbował zyskać poparcie Ludwika XV gdy w styczniu roku 1743 Fleyry zmarł, lecz popadł tylko w jeszcze większą niełaskę. Wycofałs ie do Issoire, niedaleko Riom. Jean de Viguerie twierdzi, że powodem było to, że król żałował, ze tak często zwierzał się Chauvelinowi.
W kwietniu roku 1746 mógł wrócić do Paryza, ponieważ wstawili się za nim René-Louis de Voyer de Paulmy d'Argenson i Jean Frédéric Phelypeaux, hrabia de Maurepas]] , lecz nie uczestniczył już w zyciu politycznym. Zmarł w roku 1762.
[edytuj] Bibliografia
- Jean de Viguerie, Histoire et dictionnaire du temps des Lumières, Robert Laffont, collection « Bouquins », Paryż, 1995. ISBN 2221048105.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Alix Bréban, Germain Louis Chauvelin (1685-1762), ministre de Louis XV, thèse de l'École des Chartes, 2004 (podsumowanie)
