Gimilkhâd
Z Wikipedii
Gimilkhâd – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Pojawia się w Silmarillionie. Informacje na jego temat znajdują się również w Niedokończonych opowieściach.
- W angielskim oryginale – Gimilkhâd
- Przekład Marii Skibniewskiej – Gimilkhâd (Gimilkhad)[1]
- Przekład Pauliny Braiter i Agnieszki Sylwanowicz – Gimilkhâd
- Przekład Radosława Kota – Gimilkhâd
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Gimilkhâd (ur. 3044 rok Drugiej Ery – zm. 3243 rok Drugiej Ery) – Dúnadan, książę Númenoru. Jego rodzicami byli król Ar-Gimilzôra i królowej Inzilbêth. Od samego początku był ulubieńcem swego ojca, którego nawet przewyższał pychą, bezwzględnością i despotyzmem. Za panowania starszego brata Tar-Palantira (z którym ciągle pozostawał w niezgodzie) stał na czele stronnictwa tzw. Ludzi Króla i sprzeciwiał się jego woli, zarówno otwarcie, jak i skrycie. W Númenorze przez to trwał stan istnej wojny domowej, choć nie doszło do walk zbrojnych. Synem Gimilkhâda był Ar-Pharazôn.
Imię Gimilkhâd pochodzi z języka adûnaickiego.
[edytuj] Przypis
- ↑ Ta forma występuje we wszystkich wydaniach Silmarillionu sprzed 2006 roku.
