Glikozydy nasercowe
Z Wikipedii
Glikozydy nasercowe - podgrupa glikozydów mająca zdolność pobudzania pracy serca. Zwiększają siłę skurczu mięśnia sercowego, a jednocześnie obniżają częstość tego skurczu.
Do glikozydów nasercowych zalicza się kardenolidy, w który występuje pięcioczłonowy pierścień laktonowy i bufadienolidowe z sześcioczłonowym pierścieniem laktonowym. Związki te nie są stosowane w formie czystej jako leki nasercowe, lecz tylko przypisuje się ich występowaniu efekt leczniczy działania niektórych ziół.
Bogate w kardenolidy są wyciągi z liści:
- Digitalis purpurea (naparstnica purpurowa)
- Adonis vernalis (miłek wiosenny)
- Scilla sp. (sałata morska)
- Convallaria majalis (konwalia majowa)
Glukozydy nasercowe hamują działanie pompy sodowo-potasowej, wykazują synergizm hiperaddycyjny z jonami wapnia.
[edytuj] Źródła
- Wykład dr Ilony Lenkiewicz, adiunkt w Zakładzie Biologii Wydziału Farmaceutycznego AMB
- Henryk St. Różański, Wstęp do zielarstwa i fitoterapii
- artykuł z medycyna.linia.pl
