Graf Mycielskiego
Z Wikipedii
W teorii grafów graf Mycielskiego lub Mycielskian nieskierowanego grafu G jest to graf μ(G) stworzony dzięki konstrukcji podanej przez Jana Mycielskiego w roku 1955, pokazującej istnienie grafu, w którym największa klika ma rozmiar ≤ 2, o bezwzględnie dużej liczbie chromatycznej.
Uogólniona wersja konstrukcji została przedstawiona przez Wensonga Lin w roku 2006.
Spis treści |
[edytuj] Konstrukcja
Niech n-wierzchołków grafu G będzie oznaczonych v0, v1, ..., vn. Graf Mycielskiego μ(G) zawiera graf G jako izomorficzny podgraf oraz n+1 dodatkowych wierzchołków: ui odpowiadające wierzchołkom vi oraz wierzchołek w. Każdy wierzchołek ui jest połączony krawędzią z wierzchołkiem w, tak, że tworzą one razem podgraf przypominający gwiazdę o n+1 wierzchołkach. Dodatkowo, dla każdej krawędzi vivj w ramach konstrukcji dodawane są krawędzie uivj oraz viuj.
Dla grafu G o n wierzchołkach i m krawędzich powstaje graf μ(G) o 2n+1 wierzchołkach i 3m+n krawędziach.
[edytuj] Przykłady
Ilustracja przedstawia konstrukcję grafu Mycielskiego zastosowana dla grafu cyklicznego o 5 wierzchołkach. Powstały graf jest nazywany grafem Grötzscha, ma 11 wierzchołków i 20 krawędzi. Jest to najmniejszy graf w którym największa klika ma rozmiar ≤ 2 o liczbie chromatycznej równej 4.
[edytuj] Iterowane grafy Mycielskiego
Stosując konstrukcję Mycielskiego, zaczynając od grafu zerowego można otrzymać sekwencję Mi = μ(Mi-1), nazywaną czasami grafami Mycielskiego. Kilka pierwszych grafów otrzymanych w ten sposób to: graf zerowy, graf M1 z jednym wierzchołkiem i bez krawędzi, graf M2 = K2 z dwoma wierzchołkami połączonymi krawędzią, graf M3 = C5 oraz graf Grötzscha z 11 wierzchołkami i 20 krawędziami.
Ogólnie, dla grafu Mi należącego do sekwencji nie istnieje klika o rozmiarze > 2, usunięcie mniej niż i-1 wierzchołków nie powoduje utraty spójności grafu, jest on także i-kolorowalny. Mi ma 3 × 2i-2 - 1 wierzchołków (Sekwencja A083329 w OEIS). Ilość krawędzi dla grafu Mi przy początkowych wartościach i to:
- 0, 0, 1, 5, 20, 71, 236, 755, 2360, 7271, 22196, 67355, ... (Sekwencja A122695 w OEIS)
[edytuj] Własności
- Jeśli graf G ma liczbę chromatyczną równą k, to μ(G) ma liczbę chromatyczną równą k+1 (Mycielski 1955).
- Jeśli największa klika w grafie G ma rozmiar ≤ 2, to taką samą własność ma graf μ(G) (Mycielski 1955).
- Jeśli graf G posiada cykl Hamiltona, to graf μ(G) także go posiada (Fisher 1998).
[edytuj] Źródła
Na podstawie angielskiej Wikipedii:
- Chvátal, Vašek (1974). "The minimality of the Mycielski graph". Graphs and combinatorics (Proc. Capital Conf., George Washington Univ., Washington, D.C., 1973), 243–246, Berlin: Lecture Notes in Mathematics, Vol. 406, Springer-Verlag.
- Došlić, Tomislav (2005). "Mycielskians and matchings". Discuss. Math. Graph Theory 25 (3): 261–266.
- Fisher, David C.; McKenna, Patricia A.; Boyer, Elizabeth D. (1998). "Hamiltonicity, diameter, domination, packing, and biclique partitions of Mycielski's graphs". Discrete Applied Mathematics 84 (1–3): 93–105.
- Lin, Wensong; Wu, Jianzhuan; Lam, Peter Che Bor; Gu, Guohua (2006). "Several parameters of generalized Mycielskians". Discrete Applied Mathematics 154 (8): 1173–1182.
- Mycielski, J. (1955). "Sur le coloriage des graphes". Colloq. Math. 3: 161–162.