Henryk Jarecki
Z Wikipedii
Henryk Jarecki (ur. 6 grudnia 1846 w Warszawie, zm. 18 grudnia 1918 we Lwowie), polski kompozytor, dyrygent i pedagog.
Był uczniem Stanisława Moniuszki. Pracował w Poznaniu i Lwowie, gdzie był kapelmistrzem, dyrygentem i dyrektorem Opery Lwowskiej (1874–1900).
Był autorem utworów symfonicznych i oper, które wzorował na twórczości R. Wagnera.
Ważniejsze kompozycje:
- opery – Barbara Radziwiłłówna (1888, wyk. 1893), Jadwiga królowa polska (1885, wyk. 1886), List żelazny (1901), Mazepa (wyk. 1876) i Mindowe (1879, wyk. 1880), ( wg J. Słowackiego), Powrót taty (1895, wg A. Mickiewicza), Wanda (1881)
- utwory orkiestrowe – Symfonia, Uwertura (1871–73);
- utwory chóralne, m.in. Oda do młodości (1902), kolęda Anioł pasterzom mówił, Psalm do słów J. Kochanowskiego, pieśni O święty kraju nasz, Pieśń o ziemi naszej, Straż nad Wisłą
- utwory kameralne
- utwory fortepianowe
