Historia filozofii (dzieje)
Z Wikipedii
Filozofia jest nieodłączną częścią ludzkiego poznania i praktycznie biorąc jej początki łączą się z początkami istnienia ludzkich cywilizacji.
W tradycji Dalekiego Wschodu filozofia bardzo długo nie istniała jako samodzielna nauka, lecz elementy myśli filozoficznej były tam tradycyjnie wplecione w wątki religijne, tworząc systemy filozoficzno-religijne takie jak Taoizm, Braminizm, czy Konfucjanizm. Ten styl filozofowania utrzymał się w dużym stopniu na Dalekim Wschodzie do dziś.
W Europie, filozofia dość wcześnie (mniej więcej ok. V wiek p.n.e) wyodrębniła się jako nauka, (co było zasługą filozofów greckich z Platonem na czele), przy czym pierwotnie pojęcie to obejmowało wszystkie rodzaje nauk. Arystoteles na przykład, zaliczał do filozofii fizykę, matematykę i tak zwaną filozofię pierwszą, czyli coś co dziś nosi nazwę metafizyki lub onotologii. Podział ten polegał na wzrastającym stopniu ogólności zagadnień poszczególnych poddyscyplin filozofii.
Tradycyjnie filozofię wywodzącą się z Europy dzieli się na trzy lub cztery wielkie działy:
- filozofię starożytną - za którą uznaje się dokonania filozofów greckich i rzymskich do czasu zlikwidowania Akademii Platońskiej przez cesarza Justyniana w 529 n.e.,
- filozofię średniowieczną - która obejmuje dokonania filozofów chrześcijańskich, arabskich i żydowskich, i kończy się ok roku 1400 n.e.,
- filozofię nowożytną - od roku mniej więcej 1400 do początków XX wieku - lub aż do czasów współczesnych
- filozofię współczesną - która obejmuje XX w i to co obecnie dzieje się w filozofii.
Zobacz też: Lista najbardziej znanych filozofów w ujęciu historycznym
