Hydroliza soli
Z Wikipedii
Hydroliza soli polega na reakcji z wodą wchodzących w skład danej soli jonów.
Powstające w wyniku dysocjacji elektrolitycznej soli jony są z punktu widzenia teorii kwasów Lewisa kwasami (kationy) lub zasadami (aniony), mogą więc one reagować z wodą tak, jakby były kwasami i zasadami w tradycyjnym rozumieniu (wg teorii Arrheniusa). To właśnie ta rekacja jest zwana reakcją hydrolizy elektrolitycznej. Przebiega podobnie do reakcji innych słabych elektrolitów, a więc (w przybliżeniu) zgodnie z prawem rozcieńczeń Ostwalda, gdzie stężeniem c jest stężenie wyjściowej soli. Jeżeli dana sól jest solą jednocześnie słabej zasady i słabego kwasu, wówczas podane poniżej rozwiązania komplikują się, gdyż wtedy powstające kationy i aniony są silnymi kwasami i zasadami Lewisa i prawo rozcieńczeń Ostwalda przestaje być dla nich spełnione.
[edytuj] Sól mocnego kwasu i słabej zasady
W przypadku soli mocnego kwasu i słabej zasady, jak np. chlorek amonowy, NH4Cl, kation NH4+ wchodząc w reakcję z wodą pełni funkcję kwasu odtwarzając w roztworze słabą zasadę, amoniak, NH3 (czyli NH4OH) oraz wytwarzając jony hydroniowe H3O+):
[edytuj] Stała hydrolizy
Stała równowagi tej reakcji jest równa stałej dysocjacji kwasowej jonu amonowego:
oraz po pominięciu produktów autodysocjacji wody (zob. prawo rozcieńczeń Ostwalda):
gdzie:
- αh - stopień hydrolizy
- Kw - iloczyn jonowy wody
- Ka, Kb - stałe dysocjacji kwasowej i zasadowej
- Kh - stała równowagi hydrolizy i pKh = − log10Kh
- dla sprzężonej pary kwas-zasada
- pKa + pKb = pKw, gdzie p jest operatorem: pX = -log10(X)
[edytuj] Sól słabego kwasu i mocnej zasady
Dla soli słabego kwasu i mocnej zasady (np. octan sodowy, CH3COONa), anion octanowy CH3COO- wchodzi w reakcję z cząsteczką wody z wytworzeniem cząsteczki kwasu octowego CH3COOH i anionu wodorotlenowego:
Stała równowagi hydrolizy jest równa stałej dysocjacji zasadowej jonu octanowego:
oraz jak powyżej:
gdzie:
- [OH − ] = [CH3COOH] = αhCsoli
Zobacz też: hydroliza, moc kwasu, moc zasady