Instrument dęty drewniany
Z Wikipedii
Instrument dęty drewniany – instrument dęty, w którym wibratorem jest drewniany stroik, bądź krawędź, o którą rozpraszany jest strumień powietrza. Sam instrument może być wykonany z dowolnego materiału, np. drewna, metalu, lub tworzywa sztucznego.
Źródłem dźwięku w instrumentach dętych drewnianych jest słup powietrza, którego długość jest regulowana przez użycie zakrywanie otworów w korpusie instrumentu. Ponieważ przykrywanie wielu otworów na raz byłoby trudne lub nawet niewykonalne, w wielu instrumentach dętych drewnianych stosuje się mechanizm klapkowy.
Do grupy instrumentów dętych drewnianych należą:
Instrumenty dęte drewniane można podzielić na trzy grupy ze względu na konstrukcję wibratora:
- Instrumenty z pojedynczym stroikiem (pojedynczostroikowe): posiadające pojedynczy drewniany stroik zamocowany w ustniku, powodujący wibrację przepływającego powietrza przez szparę pomiędzy nim a ustnikiem. Do tej grupy należą klarnet i saksofony.
- Instrumenty z podwójnym stroikiem (podwójnostroikowe): Stroik umieszczony u nasady rurki tworzącej ustnik zbudowany jest z dwóch drewnianych lub trzcinowych płatków, powodujących wibrację powietrza przepływającego pomiędzy nimi. Do tej grupy instrumentów należą obój, rożek angielski, fagot i kontrafagot.
- Instrumenty z wibratorem krawędziowym: powietrze wprowadzane jest w stan wibracji, gdy jego strumień przecinany jest przez nieruchomą krawędź. Do tego rodzaju instrumentów należą flet prosty, flet poprzeczny i multanki.
Zobacz też: Skale instrumentów muzycznych
