Izoterma DA
Z Wikipedii
Izoterma DA, czyli izoterma Dubinina i Astachowa opisuje adsorpcję w niewielkich porach, tzw. mikroporach, o średnicach porównywalnych z rozmiarami cząsteczki adsorbatu (< 2nm wg IUPAC). Adsorpcja w małych porach jest znacznie silniejsza niż na takiej samej chemicznie powierzchni płaskiej (większa ilość atomów adsorbatu oddziałuje z bliska z adsorbatem) i najczęściej jest opisywana za pomocą równania Dubinina-Raduszkiewicza (izoterma DR), izotermy Dubinina-Astachowa - uogólnienia izotermy DR i Freundlicha - lub równań pochodnych.
gdzie:
-
- ao - pojemność adsorpcyjna mikroporów,
- po - ciśnienie przy którym wszystkie mikropory są zapełnione (z reguły niższe niż ciśnienie pary nasyconej, ps),
- Bn - stała związane z rozmiarem porów,
- n - stała związana z typem i rozkładem porów,
- R - stała gazowa,
- T - temperatura bezwzględna.
Dla n=2 z izotermy DA otrzymujemy izotermę DR, a dla n=1 izotermę Freundlicha.
Równanie izotermy DA może być uważane za jedno z rozwiązań całkowego równania Stoeckliego, które pozwala na opisanie adsorpcji na mikroporach o zróżnicowanej strukturze i rozmiarze.
Równanie DA wykorzystuje się często w postaci logarytmicznej (log10 lub ln), w której dane doświadczalne zgodne z modelem powinny układać się wzdłuż linii prostej ln(a)=f[lnn(po/p)]:
lna = lnao − − Bn(RT)nlnn(po / p)
Niestety stosowanie tej zależności do wyznaczania parametrów równania wymaga uprzedniego wyznaczenia wartości parametrów n i po. Można je jednak stosować również w celu zademonstrowania zgodności danych doświadczalnych z modelem po uprzednim dopasowaniu parametrów np. metodą najmniejszych kwadratów.
Zobacz też: adsorpcja, izoterma adsorpcji oraz teoria objętościowego zapełniania mikroporów.