Jan (cesarz rzymski)
Z Wikipedii
Jan (Joannes) - (? - 425) cesarz rzymski od 423 do 425 roku. Znany jako uzurpator.
Jan był wysokim urzędnikiem rzymskim o nieznanym pochodzeniu. W roku 409 pełnił funkcję naczelnika biur uzurpatora - Priscusa Attale, w latach 412-413 był prefektem pretorii włoskiej. W 423 (roku śmierci cesarza Cesarstwa Zachodniego - Honoriusza), Jan był pierwszym notariuszem dworu. Po kilku miesiącach, w czasie których wydawało się, że cesarz Wschodu - Teodozjusz II zamierza rządzić samodzielnie, wysocy funkcjonariusze rzymscy wybrali Jana na cesarza Zachodu.
Teodozjusz II nie uznał tego wyboru i zaczął organizować wyprawę zbrojną przeciw Janowi. Jan przegrał walkę i został stracony.
| poprzednik: Konstancjusz III |
 |
Cesarz Rzymski 423 - 425 |
|
następca: Walentynian III |
