Jan Kazimierz Wilczyński
Z Wikipedii
Jan Kazimierz Maciej Longin Ildefons Wilczyński (ur. 26 lutego 1806, zm. 16 lutego 1885 w powiecie wiłkomierskim, obecnie powiat uciański), polski lekarz, kolekcjoner i wydawca.
Był najmłodszym dzieckiem Zygmunta Wilczyńskiego i Tekli z Romerów. Jako roczne dziecko stracił ojca. W 1827 ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Wileńskim i wyjechał na dalsze studia do Paryża. Podczas powstania listopadowego przebywał w Warszawie. W 1835 powrócił do Wilna. Wydał słynne "Album Wileńskie" (fr. Album de Wilna). W 1860 wydał także "Album Kijowskie" i "Album Warszawskie", jednak nie znalazły one powodzenia u odbiorców. W 1863 podczas powstania styczniowego zainteresowała się nim policja carska. Ostatnią swoją podróż odbył w 1870 do Paryża. Ostatnie 15 lat swojego życia spędził w samotności i zapomnieniu. Jest pochowany na wileńskim cmentarzu na Rossie.