Janusz Dziewoński
Z Wikipedii
Janusz Dziewoński pseud. Powalski (ur. 12 sierpnia 1890 w Mohylewie, zm. 6 grudnia 1953 w Warszawie) - polski aktor i reżyser teatralny, ojciec aktora Edwarda Dziewońskiego.
W latach 1908-1911 studiował prawo w uniwersytecie w Moskwie. Równocześnie występował w akademickim teatrze Lutnia. W 1918 powrócił do Polski i występował w teatrach objazdowych u boku m.in Stefana Jaracza. Do 1939 występował w teatrach: Miejskim w Kaliszu, Stańczyk, Praskim, Letnim i Ateneum w Warszawie. W sezonie 1930-1931 był współdyrektorem (razem z Jaraczem i Zygmuntem Chmielewskim) Teatru Ateneum. W latach 1932-1939 współpracował z Instytutem Reduty.
W latach 1939-1941 występował w Tatrze Polskim w Wilnie. W 1942 został aresztowany i więziony na Pawiaku oraz obozach w Majdanku i Oświęcimiu.
Po wojnie zamieszkał w Warszawie i występował w teatrach Dramatycznym, Powszechnym i Ateneum. Wziął udział też w filmach: Huragan (1928), Przedwiośnie (1928), Ponad Śnieg (1929), Głos Pustyni (1932), oraz reżyserował sztuki teatralne m.in: Świerszcz za kominem (1947).
[edytuj] Źródło:
- Słownik biograficzny teatru polskiego, PWN, Warszawa 1973
