Jaworów (Ukraina)
Z Wikipedii
Współrzędne: 49°57'00" N 023°04'00" E
Jaworów | |||
|
|||
Państwo | Ukraina | ||
obwód | lwowski | ||
Położenie | 49°57' N 23°04' E |
||
Ludność (2001) • liczba ludności • gęstość |
13500 116 os./km² |
||
Nr kierunkowy | +380 3259 | ||
Podział miasta | {{{podział miasta}}} | ||
Miasta partnerskie | Jarosław | ||
Położenie na mapie |
|||
{{{2}}} |
Jaworów - miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, rejon jaworowski, siedziba władz rejonowych w miejscu, na zachód od Lwowa nad rzeką Szkło (dopływ Sanu). Do 17 września 1939 województwo lwowskie. Około 13 tys. mieszkańców.
[edytuj] Historia
Pierwsze wzmianki z roku 1376 i 1408 jako własność księcia opawskiego i raciborskiego Wacława. W 1569 otrzymał prawa magdeburskie od króla Zygmunta Augusta. Była tu również ulubiona rezydecja króla Jana III Sobieskiego, który w roku 1683 otrzymał w tym miejscu gratulacje od papieża po zwycięctwie nad Turkami pod Wiedniem. Resztki zamku Sobieskiego służyły w okresie zaborów za areszt.
Do roku 1772 ważny ośrodek handlowy i rzemieślniczy (obuwnicy) na szlaku Lwów - Jarosław. W roku 1914 miasto liczyło 10500 mieszkańców (1500 Polaków, 2700 Żydów, oraz pozostałych narodowości m.in. dużą społeczność Czechów). W okresie zaborów było miastem powiatowym, w austriackiej prowincji Galicja. Z zabytków pozostał kościół wybudowany w XVII w., cerkiew św. Jura z XVI w, klasztor Bazylianek z roku 1621, cerkiew z końca XIX w, oraz synagoga zniszczona w roku 1941.
W okresie II wojny światowej w Jaworowie znajdowało się getto dla ludności żydowskiej w którym przetrzymywana ponad 5000 osób.