Julian Święcicki
Z Wikipedii
Julian Adolf Święcicki (ur. ok. 1850[1] w Kozienicach, zm. 26 stycznia 1932 w Warszawie) - polski pisarz i tłumacz z literatury hiszpańskiej, portugalskiej i francuskiej.
Uczestnik powstania styczniowego, po odbyciu nauk gimnazjalnych w Warszawie studiował nauki historyczno-filologiczne w Szkole Głównej, a po jej przekształceniu - na Uniwersytecie Warszawskim. Po ukończeniu studiów w 1871 został sekretarzem Rady Zarządzającej Kolei Warszawsko–Wiedeńskiej, od 1888 był członkiem redakcji "Bibljoteki Warszawskiej".
Oprócz poezji lirycznych, umieszczanych w czasopismach warszawskich, pomiędzy którymi odznacza się poemat większych rozmiarów "Opętany" (Kłosy, 1876), oraz wielu artykułów krytycznych, napisał: "O własnej sile" komedia wierszem w 3 aktach; "U wrót szczęścia" dramat wierszem w 1 akcie; "O poetach i poezji arabskiej przed Mahometem" (Bibljoteka Warszawska 1878 i oddzielnie w tym samym roku); "Przegląd literatury hiszpańskiej" (Bibljoteka Warszawska 1879); "Najznakomitsi komedjopisarze hiszpańscy", studium literackie (Ateneum, 1879); "Przegląd najnowszej literatury włoskiej" (Bibljoteka. Warszawska, 1880); "Komedji wybranych Lope de Vegi" przekład wierszem (Warszawa, 1881); "Florentyna z Domaszewskich Włoszkowa" (1881); "Tryumfy orła i zaćmienia księżyca" Józefa de la Vegi (przekład, wyd. Mathias Bersohn w dwóchsetną rocznicę odsieczy Wiednia przez króla polskiego Jana III), Warszawawa 1883; "Historja literatury chińskiej, arabskiej, perskiej j japońskiej" (t. 1 i 2 "Dziejów literatury powszechnej" wychodzących w "Bibliotece najcelniejszych utworów, Warszawa 1885 i 1887); "Teatr na Wschodzie" (Echo 1884); "Kobieta na Wschodzie w życiu i literaturze" (Kłosy, 1885); "Alfred Tennyson" (1886); "Współczesni dramaturgowie hiszpańscy" (1887); "D. Emilja Castelar" (1888); "Historja literatury francuskiej i portugalskiej, wiek XVI i XVIII" (1889). W 1901 rozpoczął wydawnictwo na wieką skalę pt. "Historja literatury w monografjach", z ilustracjami, oryginalnie napisana, w "Bililjotece dzieł wyborowych"; do stycznia 1903 wyszło siedem tomów, obejmujących literatury: egipską, babilońską, asyryjską, chińską, japońską, arabską, indyjską, perską i żydowską.
