Kamerton
Z Wikipedii
Kamerton, diapazon to przyrząd służący do strojenia instrumentów muzycznych.
Najczęściej w postaci jednotonowego instrumentu, nastrojonego na stałe na dźwięk a1 w stroju wiedeńskim = 440 Hz. Dźwięk ten został nazwany kamertonem, jako że służył za podstawę w muzyce kameralnej, kiedyś rozumianej wyłącznie jako instrumentalnej, strój chóru był niższy. Nazwa diapazon wzięła się stąd, że do tonu podstawowego dostosowywane są pozostałe wysokości dźwięków w obrębie oktawy (w średniowieczu nazywanej diapazonem).
Wynalazcą kamertonu w 1711 był J. Store (zm. w 1753 roku), lutnista angielskiego dworu.
Rodzaje kamertonów:
- widełkowy - widełki z niehartowanej stali, w które uderza się, aby uzyskać dźwięk
- stroikowy (gwizdkowy) - metalowa rurka z umieszczonym wewnątrz języczkiem z metalu (na wzór harmonijki ustnej)
- chromatyczny - połączone kamertony stroikowe w obrębie c1 - c2.
