Kanianka lnowa
Z Wikipedii
| Kanianka lnowa | |
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | psiankowce |
| Rodzina | kaniankowate |
| Rodzaj | kanianka |
| Gatunek | kanianka lnowa |
| Nazwa systematyczna | |
| Cuscuta epilinum Weihe | |
Kanianka lnowa (Cuscuta epilinum) - gatunek rośliny jednorocznej należący do rodziny kaniankowatych. Jest pasożytem całkowitym lnu. W polskiej florze jest archeofitem. Niegdyś była rośliną dość pospolitą w uprawach lnu, obecnie w Polsce jest rośliną wymarłą.
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Pojedyncza lub rozgałęziona, nitkowata (0,5-0,8 mm grubości), dorasta do długości do 1 m. Zielonożółta lub różowa.
- Kwiaty
- Drobne, zielonożółte, siedzące, zebrane w kuliste, gęste kłębiki o średnicy 10-15 mm. Ich korona ma rurkę rozdętą, niemal kulistą i zaostrzone ząbki płatków, w gardzieli występują osklepki przylegające do rurki korony. Osklepki te mają półokrągły lub podługowaty kształt, nie są podzielone, lecz tylko ząbkowane i wyrastają poniżej nasady pręcików. Słupek dwukrotny. Długość szyjki słupka wraz ze znamieniem mniejsza od długości zalążni. Znamiona słupka prawie równe grubością szyjce, wydłużone, nitkowate. Roślina samopylna lub owadopylna.
- Owoce
- Kuliste torebki z otwierającym się wieczkiem. Nasiona okrągłe, pojedyncze lub podwójne. Nasiona w stanie suchym nie tracą zdolności kiełkowania przez 13 lat. Roznoszone są przez owady (zoochoria), oraz przez wodę (hydrochoria).
- Cykl życiowy
- Z nasion po wykiełkowaniu powstaje nitkowata siewka, która zapuszcza do ziemi korzeń służący jej do pobierania wody i soli mineralnych. Nitkowaty pęd rosnąc zatacza koła. Rośnie szybko (do 2,5 cm na dobę). Wytwarza się na nim strefa haustorialna. Rosnący pęd nie przeprowadza fotosyntezy, lecz korzysta ze zgromadzonych w nasieniu substancji zapasowych. Siewki dorastają do długości 8 cm i podczas nieobecności rośliny - gospodarza mogą żyć do 20 dni. Jeśli nie napotkają rośliny żywicielskiej – giną. Jeśli napotka na pędy rośliny żywicielskiej, zapuszcza do nich ssawki (haustorium). Jeśli napotkają się dwa pędy kanianki, często pasożytują się wzajemnie. Po zapuszczeniu ssawek do rosliny żywicielskiej korzeń obumiera i kanianka prowadzi całkowicie pasożytniczy trub życia, czerpiąc od rośliny żywicielskiej wszystkie potrzebne jej składniki - substancje organiczne i wodę wraz z solami mineralnymi.
- Biotop, wymagania
- W uprawach lnu, jako chwast.
- Roślina trująca
