Katharsis (literatura)
Z Wikipedii
Katharsis (gr. κάθαρσις = oczyszczenie) – jedna z podstawowych kategorii antycznej tragedii. Sprecyzował je i utrwalił Arystoteles w swej Poetyce w rozdziale VI o tragedii. Uznał on, że celem sztuki jest wzbudzenie u widza uczuć litości i trwogi, aby przez to oczyścić jego umysł z tych doznań, co rozumiano jako rozładowanie uczuć. W XX w. ponownie wzrosło zainteresowanie nią dzięki psychoanalizie. Według nowszych interpretacji istota katharsis polega na tym, że odbiorca, odczuwając litość i trwogę, bunt i cierpienie, dochodzi do zrozumienia tajemnicy losu, do pogodzenia się z nim, a także ze zbiorową mądrością i doświadczeniem.
