Dyskusja:Klawiatura
Z Wikipedii
Na klawiaturze komputerowej każde naciśnięcie klawisza powoduje wysłanie sygnału do komputera. Każdy klawisz ma przypisany własny sygnał, zwany kodem. Najbardziej rozpowszechnionym w klawiaturach komputerowych kodem jest ASCII.
Nie jest to prawda, jeśli się podłączyć do klawiatury bezpośrednio (co można tez sprawdzić np. polceniam dumpkeys pod Linuksem), kody klawiszy są jedynie reprezentacja polozenia na klawiaturze: Esc-1, F1-2, ..., q-30,w-31,e-32,r-33. (mniej więcej od lewej do prawej kolejne rzędy). Konwersja na kody ASCII (czy też inne dane, bo na klawiaturze mozna miec wiele klawiszy naraz wcisnietych. np. duza litera "A" w ascii jest generowana gdy wcisnieto Shift, nie puszczono i nacisnieto klawisz a.) dokonuje sie dopiero w sterowniku (np. w biosie, albo w naszym systemie operacyjnym). Nie pamietam ile jest przeznaczonych na to bitow, ale dwa z nich w slowie kontrolnym, maja jedno z 3 znaczen: wcisniecie klawisza, wycisniecie, przytrzymanie. Interfejs jest standardowym interfejsem rs232, o przepustowosci 9200 bodow, najczesciej uzywana wtyczka to ps/2, a kiedys DIN5. Klawiatury usb maja w duzej mierze odmienne cechy, ale wysylane kody sa identyczne. Klawisze multimedialne zajmuje kody ok. 110-127.
Ciekawy eksperymnt: Otworzyc edytor, wciasnac jakis klawisz np. "x", az zacznie sie powtarzac. Nastepnie nie puszczajac klawisza wyciagnac wtyczke klawiatury od komputera. Efekt: Litera bedzie ciagle sie powtarzac w edytorze.
