Kościół św. Jakuba w Toruniu

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Kościół św. Jakuba w Toruniu
Kościół widziany od strony Rynku Nowomiejskiego
Data budowy	1309-XV w.
Wyznanie	Kościół rzymskokatolicki
Rodzaj	kościół parafialny
Wezwanie	św. Jakub
Architekt	nieznany
Budulec	cegła
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Wnętrze kościoła

Kościół św. Jakuba w Toruniu, dawna fara Nowego Miasta Torunia, położona przy wschodnim narożniku Rynku Nowomiejskiego. W związku z potrzebą dopasowania do istniejącej siatki ulic prezbiterium jej nie jest ściśle orientowane, ale skierowane ku północnemu wschodowi. Kamień węgielny pod budowę położył biskup Herman w roku 1309. W tym samym roku rozpoczęto budowę prezbiterium. Do roku 1340 ukształtowano główną bryłę kościoła, który posiada rzadko spotykany na terenie Ziemi Chełmińskiej układ bazylikowy z łukami odporowymi i wieżyczkami. Od 1359 do pierwszej połowy XV w. po bokach korpusu dobudowano kaplice boczne, jednocześnie podwyższając dachy naw bocznych i ukrywając pod nimi łuki odporowe. Charakterystyczny podwójny dach wieży został zbudowany po pożarze w 1455 r. Od 1557 służył on toruńskim ewangelikom, w 1667 r. został ponownie przejęty przez benedyktynki. W r. 1724 w sąsiedztwie tego kościoła rozpoczęły swój bieg wypadki nazwane później tumultem toruńskim. Wymiary : długość kościoła - 53 m , wysokość nawy głównej - 20,65 m , wysokość naw bocznych - 9,70 m , wysokość wieży - 49 m , szerokość kościoła 28,80 m.

[edytuj] Wyposażenie wnętrza

Najważniejszymi skarbami tej świątyni są: XIV-wieczny krucyfiks, pochodzący z nieistniejącego kościoła św. Mikołaja, XIV-wieczne malowidła ścienne pod wieżą i w prezbiterium i obraz pasyjny z 1499. W 2006 r. zakończył się kilkuletni remont ołtarza głównego z 1732, z obrazem Św. Jakuba Starszego.