Kościół pw. św. Dominika w Płocku
Z Wikipedii
Kościół pw. św. Dominika – jeden z najstarszych kościołów w Płocku. Znajduje się przy ulicy Kościuszki 16.
Historia świątyni zaczyna się w 1225 r., kiedy do Płocka przybyli dominikanie. Książę Konrad Mazowiecki zbudował dla nich kościół, który został konsekrowany w 1234 r. przez biskupa Guntera. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1237 r., a następne z lat 1240 i 1253. Następnie zbudowano klasztor i dzwonnicę. W XV wieku pożar zniszczył wszystkie budynki. Na początku XVI wieku do Płocka przybyły dominikanki, które mieszkały razem z ojcami dominikanami. Ich własny dom zakonny powstał w XVIII wieku z inicjatywy biskupa Michała Jerzego Poniatowskiego. Pod koniec XVI wieku kościół został przebudowany w stylu późnogotyckim. W 1804 r. Prusacy usunęli zakonników, oddając świątynię ewangelikom, a klasztor wykorzystując jako archiwum i szkołę. W 1964 r. powstał samodzielny ośrodek duszpasterski, katolicy odzyskali kościół, plebanię i dzwonnicę. 18 października 1975 r. biskup Bogdan Sikorski erygował parafię pw. św. Maksymiliana Kolbego. Budynek klasztoru został przeznaczony na siedzibę płockiej parafii prawosławnej pw. Przemienienia Pańskiego.
We wnętrzu świątyni znajdują się m.in. namalowane przez płocczanina, Jana Betleya stacje drogi krzyżowej. Parafia liczy obecnie 4 282 mieszkańców. Proboszczem jest od 1988 r. ks. Tadeusz Łebkowski. W sprawowaniu Eucharystii i prowadzeniu ludzi do Boga pomagają mu dwaj księża wikariusze: ks. Krzysztof Leonarczyk i ks. Grzegorz Walczak.
