Korozja naprężeniowa
Z Wikipedii
Korozja naprężeniowa jest to korozja lokalna zachodząca w materiale, w którym znajdują się stałe naprężenia technologiczne lub eksploatacyjne, zachodzi głównie w roztworach stosunkowo mało agresywnych, głównie chlorków (również bromków i jodków). Mogą to być zarówno naprężenia wywołane siłami zewnętrznymi jak i naprężenia własne wywołane np. zgniataniem na zimno, spawaniem. Uważa się, iż materiał pozostający pod wpływem naprężeń, poddany działaniu środowiska korozyjnego jest mniej odporny na oddziaływanie tego środowiska niż materiał nie obciążony. W wyniku naprężeń, powierzchnia metalu nie jest energetycznie jednorodna. Powstają miejsca bogatsze energetycznie z których jony metalu znajdujące się na powierzchni przechodzą do roztworu łatwiej niż z powierzchni nie zdefektowanej. Powierzchnia zdefektowana staje się biegunem ujemnym a powierzchnia nie zdefektowana biegunem dodatnim ogniwa. W takim ogniwie na anodzie zachodzi proces utleniania. Pęknięcia przebiegają prostopadle do naprężeń głównych i mogą przebiegać wzdłuż granic ziaren (korozja naprężeniowa między krystaliczna) lub poprzez ziarna (korozja naprężeniowa śród krystaliczna).
