Krytyczny realizm
Z Wikipedii
Krytyczny realizm (Neokrytycyzm) był ruchem filozoficznym, obok szkoły marburskiej i szkoły badeńskiej, w obrębie neokantyzmu.
Do przedstawicieli tego ruchu można zaliczyć:
- Alojzego Riehla (1844-1924)
- Fryderyka Paulsena (1846-1908)
- Oswalada Külpe (1846-1908)
- Henryka Maiera (1867-)
Krytycyzm dokonywał historycznie trafniejszej - realistycznej - wykładni poglądów Kanta, dlatego stał w opozycji do idącej w kierunku subjektywno-idealistycznym interpretacji ówczesnego neokantyzmu. Krytycyzm traktował w szczególności rzecz samą w sobie jako należącą do istoty filozofii Kanta.